Hollandse Nieuwe 2019: Isabel Lamberti over Vader

In de reeks Hollandse Nieuwe komen negen makers aan het woord wier films op de 39ste editie van het Nederlands Film Festival in première gaan. Isabel Lamberti over haar Teledoc Campus-documentaire Vader: “Vroeger leek het alsof iedereen uit mijn buurt uit een perfecte, stabiele familie kwam. Nu weet ik wel beter.”

Waar gaat je film over? “Vader gaat over de relatie die een vader met zijn tienerzoon opnieuw moet ontwikkelen na jarenlange afwezig te zijn geweest in elkaars leven.”

Waarom wilde je deze film maken? “Vroeger leek het alsof iedereen uit mijn buurt uit een perfecte, stabiele familie kwam. Het zorgde ervoor dat ik me bijna schaamde dat het bij mij anders was. Tegenwoordig weet ik wel beter. Het portretteren van imperfecte, kwetsbare mensen zonder slachtoffers van ze te maken, maar ze juist te tonen als (anti)helden die sterk genoeg zijn om in hun kwetsbaarheid tóch krachtig te blijven, is altijd mijn doel geweest. Het inspireert en troost.”

Mijn volgende film wordt nu eens… “Ik heb afgelopen najaar mijn eerste speelfilm gedraaid. Een hybride film over een grote Spaanse zigeunerfamilie, woonachtig in een illegale en zelfgebouwde wijk in Zuid-Madrid die elk moment door de gemeente opgedoekt gaat worden. De film onderzoekt hoe de verschillende leden, volwassenen en kinderen bewust en onbewust met de gedwongen integratie omgaan.”

Wat zou de Nederlandse film nodig hebben? “Een minder grote focus op het scenario of ‘het verhaal’. Een scenario zou moeten dienen als houvast tijdens de draaiperiode, of als startpunt voor je research. Nu is het vaak net een soort bijbels document dat we vervolgens na een toekenning, die ook vaak weer gebaseerd wordt op het script, netjes gaan uitvoeren. Volgens mij krijg je dan weinig spannende films. Als je het narratief in een film als een minder belangrijk element gaat zien en je in plaats daarvan op andere filmische elementen kan storten, kun je werelden creëren waarin je de kijker uitnodigt te verdwalen en zodoende eigen associaties te maken met jezelf en je eigen leven. Film kijken wordt dan een actiever kijkproces en geen passief ‘verhaal uitzitten’. In de meest interessante films zal elke kijker een ander ervaring hebben gehad.
“Vanuit instanties als het Filmfonds zou hier meer aanmoediging voor kunnen bestaan. Zoals de mogelijkheid om te werken met skeleton-scripts (die ik overigens wél heb gekregen bij het maken van mijn speelfilm), vertrouwen in de rijke verbeelding van de auteurmakers en minder focus op ‘het script’.”

Herinner je je een bepalend filmmoment in je leven? “Ik las ooit een interview met Werner Herzog die vertelde dat als hij een documentaire maakte, hij deze als een fictieve film benaderde, bijvoorbeeld in de vorm, én andersom; als hij een fictiefilm maakt, benaderde hij het als een documentaire: zo dicht mogelijk bij de realiteit komen, bijvoorbeeld door het werken met non-professionele acteurs. Toen dacht ik: zo werk ik ook, en dat is dus niet gek. Toen viel dat even helemaal op zijn plaats.”

Vader is op zondag 17 november om 23:05 te zien op NPO3 in de reeks Teledoc Campus.