Venetië 2025: De winnaars

De grote vraag tijdens de prijsuitreiking van Venetië was of Kaouther Ben Hania’s The Voice of Hind Rajab de Gouden Leeuw zou winnen. Uiteindelijk nam Jim Jarmusch de hoofdprijs in ontvangst voor Father Mother Sister Brother.

Bij aanvang van de prijsuitreiking van de 82e editie van het filmfestival van Venetië was er geen gedoodverfde winnaar. Veel van de films in de hoofdcompetitie waren goed, maar een echte hoogvlieger zat er niet tussen.

Mede daardoor kwam Kaouther Ben Hania’s The Voice of Hind Rajab bovendrijven als een logische kanshebber voor de hoofdprijs. Ben Hania’s dramatisering van de moord op het vijfjarige meisje Hind Rajab door het Israëlische leger in Noord-Gaza is een onvervalst politieke film, die een sterk emotioneel appel doet op het publiek door expliciet te wijzen op de genocide in Gaza.

Een groot deel van de schrijvende pers sprak in superlatieven over dit gefictionaliseerde kammerspiel, waarin de echte stem van Hind Rajab aan de andere kant van de telefoonlijn te horen is, terwijl door acteurs gespeelde medewerkers van de alarmcentrale van de Palestijnse Rode Halve Maan tevergeefs proberen haar te redden.

De selectie van deze film, vertoond in de tweede helft van het festival, riep veel debat op. Is dit de “bliksemafleider voor de Free Palestine Beweging”, zoals Deadline kopte, de film die “de Gouden Leeuw verdient”, aldus Vogue, of een gefictionaliseerd nieuwsbericht met een “bedenkelijke” ethiek en uitwerking, zoals Variety suggereert?

Achter de schermen bleek de jury, onder leiding van jurypresident Alexander Payne, hier ook over te debatteren. Roddels over hoe de jury op een groot filmfestival opereert moet je altijd met een korreltje zout nemen, maar de geruchtenmolen draaide gisteren overuren. In de wandelgangen, en op X, gonsde rond dat de jury het tot heel kort voor de prijsuitreiking nog niet eens was over de verdeling van de beeldjes. Hun grote dilemma? Of The Voice of Hind Rajab wel of niet de hoofdprijs zou krijgen.

Voor Payne stond er overigens iets op het spel: tijdens de persconferentie bij aanvang van het festival weigerde hij dieper in te gaan op vragen rondom de Israëlische genocide in Gaza, waarmee hij de toorn van een vocale groep criticasters op sociale media over zich afriep. Het zou dus een veilige keuze zijn geweest om Ben Hania de Gouden Leeuw te overhandigen, maar is dat ook de juiste keuze als er zo veel dingen – van script tot uitwerking – aan die film rammelen?

Tijdens een ceremonie die zelf ook rammelde – inclusief technische storingen en overbodige muzikale intermezzo’s – was het uiteindelijk Jim Jarmusch die tegen alle verwachtingen in – behalve als je naar de consensus van de critici-grids kijkt – de hoofdprijs in ontvangst nam voor Father Mother Sister Brother. Jarmusch vatte het hele meta-debat over film en politiek goed samen door in zijn ontvangstspeech te stellen dat cinema niet over politieke zaken hoeft te gaan om politiek te zijn. Daarmee zette hij op scherp wat dit jaar het grote dilemma was: is de meest politieke film a priori beter dan de rest?

Overigens is Jarmusch’ nieuwste volgens veel critici verre van zijn beste. Het feit dat juist deze enigszins onopvallende film – feitelijk een afdankertje van Cannes, waar de film een plek buiten competitie kreeg aangeboden, waarop Jarmusch vriendelijk bedankte, zo vertelde hij in interviews – de Gouden Leeuw won, zegt veel over de relatief matte hoofdcompetitie van dit jaar.

Alle winnaars

Hoofdcompetitie
Beste film: Father Mother Sister Brother van Jim Jarmusch
Grote juryprijs: The Voice of Hind Rajab van Kaouther Ben Hania
Beste regie: Benny Safdie voor The Smashing Machine
Speciale juryprijs: Below the Clouds van Gianfranco Rosi
Beste scenario: Valérie Donzelli and Gilles Marchand voor À Pied d’œuvre
Beste actrice: Xin Zhilei in The Sun Rises on Us All
Beste acteur: Toni Servillo in La grazia
Beste jonge acteur: Luna Wedler in Silent Friend

Orizzonti
Beste film: On the Road van David Pablos
Beste regie: Anuparna Roy voor Songs of the Forgotten Trees
Speciale juryprijs: Lost Land van Akio Fujimoto
Beste actrice: Benedetta Porcaroli voor The Kidnapping of Arabella
Beste acteur: Giacomo Covi voor A Year of School
Beste scenario: Ana Cristina Barragán voor Hiedra
Beste korte film: Without Kelly van Lovisa Sirén
Publieksprijs: Calle Málaga van Maryam Touzani

Venice Immersive
Grote prijs: The Clouds Are Two Thousand Meters Up, Singing Chen
Achievement-prijs: A Long Goodbye, Kate Voet & Victor Maes
Speciale juryprijs: Less Than 5GR of Saffron, Négar Motevalymeidanshah

Overige prijzen
Lion of the Future (beste debuut): Short Summer van Nastia Korki
Venice Classics, beste documentaire: Mata Hari van Joe Beshenkovsky & James A. Smith
Venice Classics, beste restauratie: Bashu, The Little Stranger van Bahram Beyzaie

Giornati degli autori
Juryprijs: Inside Amir van Amir Azizi
Publieksprijs (ex aequo): Memory van Vladlena Sandu; A Sad and Beautiful World van Cyril Aris
Europa Cinema Venice Label: Bearcave van Stergios Dinopoulos & Krysianna B. Papadakis