Het nieuwe kijken #88

Cinematic metaverse

Ebele Wybenga bericht over wat hem opvalt op het kruisvlak van cinema en beeldcultuur.

Eind deze zomer verscheen een bizar interview op de Amerikaanse nieuwszender CBS. Nieuwslezeres Gayle King interviewde Facebook-topman Mark Zuckerberg voor het eerst in de zogenaamde ‘metaverse’. King en Zuckerberg ontmoetten elkaar in een virtuele vergaderruimte, waar ze elkaars avatars konden aankijken en zelfs konden opstaan en rondlopen. In werkelijkheid zaten ze mijlenver van elkaar verwijderd in hun eigen kantoorgebouwen en droegen ze een Oculus VR-bril. Onderwerp van gesprek was het nieuwe Facebook-product Horizon Workrooms, een eerste glimp van wat het bedrijf van plan is met een VR-wereld waar je echt wat aan zou kunnen hebben.

De presentatrice en de CEO zagen eruit als cartooneske versies van zichzelf. Denk maar aan de ‘memoji’s’ op je iPhone, maar dan uitgebreid met armen. Benen bestaan in de Facebook metaverse nog niet; de avatars hebben een suf, pionvormig, zwevend onderlichaam. Handgebaren worden door de VR-bril in de gaten gehouden en verrassend realistisch gerepliceerd in de virtuele ruimte, net als mondbewegingen en gezichtsuitdrukkingen. Het geheel kwam over als een tekenfilmversie van het holodeck uit Star Trek.

Voor een tot in de puntjes voorbereide demonstratie van een nieuwe technologie kwam het gesprek opvallend ontspannen over. Deze eerste toepassing was nog vooral een alternatief voor een videocall, waarbij je niet tegen tegeltjes aankijkt maar een driedimensionale vergadering nabootst.

Een van de opvallende innovaties is dat laptop- en smartphoneschermen in de virtuele wereld worden gerepliceerd, zodat je niet afgesloten bent van de devices waar je de hele dag mee werkt op het moment dat je VR-bril opgaat. Een scherm meenemen naar de metaverse maakt deze wereld ineens een stuk praktischer. Met één klik verander je de virtuele ruimte en de opstelling van de gasten van vergadersetting naar bijvoorbeeld een auditorium of een kringetje stoelen zoals op een Nederlandse verjaardag. Je kunt kortom, met andere mensen, overal samenzijn.

Dat biedt natuurlijk ook mogelijkheden voor film. In een TEDx Hollywood talk uit 2014 gaf producent en regisseur George Bloom al een voorproefje van de revolutie die de metaverse kan veroorzaken in film. Virtuele sets en ‘digital doubles’ worden al toegepast, maar hij liet ook zien hoe je met kunstmatige intelligentie behept met natural language processing volkomen virtuele acteurs zou kunnen creëren, al dan niet in de vorm van Brad Pitt of Scarlett Johansson.

Als sets en acteurs virtueel zijn kun je ook verschillende varianten van je verhaallijn uitproberen zonder cast, crew, sets en dure draaidagen. Nu de poorten naar de metaverse door onder andere Facebook voor gewone consumenten geopend worden, is het een kwestie van tijd tot je zelf in een Hollywood-film kunt inloggen en ‘meespelen’.

Geschreven door Ebele Wybenga