Het nieuwe kijken #34
Verraderlijke videoverhaaltjes
Op Facebook kijken is een onbewuste, niet te onderdrukken reflex. Vroeger zag ik in mijn timeline updates, berichten en vakantiefoto’s van vrienden en kennissen. Nu kom ik scrollend door mijn nieuwsoverzicht bijna alleen nog maar berichten tegen van media die ik op Facebook volg. Ik heb bijvoorbeeld ooit The Guardian geliked en sindsdien zie ik artikelen van deze krant. Eerst was dat altijd in de vorm van links. Ik klikte erop en verliet dan Facebook om het artikel te lezen op de website van The Guardian. De laatste tijd hoef ik nauwelijks meer te klikken: het hele verhaal krijg ik vanzelf voorgeschoteld in een kort filmpje dat op Facebook automatisch begint te spelen. Het geluid staat standaard uit. Titels en ondertitels zorgen ervoor dat de inhoud je niet kan ontgaan. Het zijn vaak journaal-achtige items, montages van bestaand beeldmateriaal zoals fotoreportages of eenvoudige animaties.
Kranten, tijdschriften en (online) magazines maken dit soort filmpjes inmiddels massaal speciaal voor Facebook. Ze laten de highlights zien van een langer verhaal of proberen een complexe kwestie (zoals de Amerikaanse verkiezingen of de oorlog in Syrië) op eenvoudige wijze uit te leggen. Vooral Amerikaanse media zoals Vox, New York Magazine, Vice en Quartz blinken uit in het maken van ‘snackable’ videoverhaaltjes. Deze vluchtige vorm werkt geweldig op smartphones, waarop lange teksten niet geweldig tot hun recht komen en waarbij geluid niet altijd gewenst is.
Het videoverhaaltjes-format domineert inmiddels mijn dagelijkse socialmedia-ervaring. Dat komt niet zozeer door de populariteit ervan bij gebruikers maar omdat Facebook voorrang geeft aan dit soort ‘native video’. Facebook wil namelijk dat gebruikers zoveel mogelijk tijd doorbrengen op Facebook. Uitgevers moeten wel mee met deze trend om hun online publiek en populariteit op social media op peil te houden. De zichtbaarheid van hun andere berichten, zoals links die gebruikers wegtrekken naar hun eigen site, wordt door Zuckerberg en de zijnen steeds meer afgeknepen. Media worden gedwongen om hun tijd en talent te investeren in het produceren van videoverhaaltjes die gratis bekeken kunnen worden terwijl Facebook er geld mee verdient. Wij kunnen er als gebruikers voor niks van genieten, maar hoe lang houden uitgevers dit vol?
Ebele Wybenga