Romy Schneider

Ter gelegenheid van het grote Romy Schneider-retrospectief deze zomer haalt filmmaker en Romy-aficionado Albert Wulffers herinneringen op aan zijn enige ontmoeting met zijn heldin.

In 1980 besloten Karin van der Werff, Christiaan van Schermbeek en ik om een bezoek te brengen aan het Filmfestival van Berlijn. Mijn reisgenoten gingen alvast vooruit en ik zou volgen. Ik moest eerst nog naar het stadhuis om mijn verlopen paspoort te laten verlengen, hopend dat die procedure sneller en goedkoper zou zijn dan het aanvragen van een nieuw reisdocument. Verlenging werd mij door de dienstdoende ambtenaar echter ten sterkste afgeraden; ik moest immers reizen over het grondgebied van de DDR en daar woei nog de wind van het Marxistisch-Leninisme en die vopo’s waren echt niet mis, dus die zouden nooit genoegen nemen met een meer dan vijf jaar oude pasfoto, zoals onze jongens aan de grens dat wel zouden doen.
Na de belofte dat alles tijdig afgehandeld kon worden, liet ik bij een fotograaf in de buurt een nieuwe foto maken en met dat frisse portret in mijn splinternieuwe pas stapte ik in de nachttrein om de ontbijtafspraak na te komen met mijn collegae in het Berlijnse Hotel Kempinski. Een uiterst vriendelijke vopo bekeek mijn papieren op zijn wonderschone draagbare bureautje, verstrekte mij een transitvisum en stempelde de datum 23 februari 1980 in mijn pas.

Koninklijke rijtour
Ook de terugreis op 26 februari verliep zonder problemen. De afspraak met Karin en Christiaan blijkt eveneens te werken. Ons komt ter ore dat Romy Schneider haar intrek heeft genomen op een boven het restaurant gelegen verdieping van het hotel. Zij geeft acte de présence in Berlijn vanwege de première van deathwatch. Enig voorwerk heeft erin geresulteerd dat wij over een gastenkaart voor het festival kunnen beschikken. Daarvoor moet ik alweer op de foto. In het festivalgebouw vernemen wij dat er een persconferentie zal worden gehouden met Romy Schneider en haar tegenspeler Harvey Keitel. Ruimschoots op tijd melden wij ons bij de desbetreffende zaal, maar de gebeurtenis blijkt uitsluitend toegankelijk voor houders van een perskaart.
Er zit voor ons niets anders op dan ons op te stellen langs de route die Romy zal moeten afleggen, als betreft het een koninklijke rijtoer. Zoiets roept bij mij altijd een mengeling op van zowel opwinding als gêne.
Dan verschijnt zij. De spanning bereikt bij mij een hoogtepunt in diep stilzwijgen. Wij hebben geluk, want vlak voor ons houdt zij in om Harvey Keitel tot spoed te manen. ‘Come on, Harvey’, hoor ik haar duidelijk zeggen. Zij lijkt net zo gespannen als ik. Dan verdwijnt zij in de perszaal, mij achterlatend in een immense leegte. Gelukkig heeft Christiaan het even korte als hevige moment gefotografeerd.

Spoorloos
Enige weken nadien toont hij mij het resultaat: Een fantastische foto, totaal onscherp. Ik bestel onmiddellijk een vergroting, in het besef dat die onscherpte het bewijs is van de lichamelijk zo dichte nabijheid — al was het maar heel even — van mijn idool. Na die ene keer heb ik die foto nooit meer teruggezien. Zowel de getoonde foto als de negatieven zijn spoorloos van de aardbodem verdwenen.
Een kleine tweeënhalf jaar na die ‘ontmoeting’ met mijn heldin in Berlijn sta ik op het kleine kerkhof van Boissy-sans-Avoir aan haar graf. Triest omdat ik haar nooit meer in levende lijve zal kunnen zien, dankbaar omdat ik zal kunnen blijven genieten van haar sprankelende aanwezigheid in zo vele films. Dat laatste heb ik in de afgelopen vijfentwintig jaar dan ook hartstochtelijk gedaan. Jammer blijft dat zij mij niet met nieuwe films meer heeft kunnen en kan verrassen, maar al is zij gestorven, Romy leeft.

Albert Wulffers

Boissy-sans-Avoir (foto Albert Wulffers)

Romy Schneider. Films en tentoonstellingen is van 5 juli t/m 29 augustus te zien in Filmhuis Den Haag, Filmmuseum Amsterdam, Lantaren/Venster Rotterdam, ’t Hoogt Utrecht en Plaza Futura Eindhoven. In het Haags Filmhuis heeft Albert Wulffers een tentoonstelling ingericht met Romy-memorabilia uit zijn enorme verzameling. Ook richtte hij een Temple funèbre of herinneringszaal in waar op vrijdag 13 juli een concertante versie van het multimediale liefdesverhaal vous êtes romy, n’est-ce pas? zal worden uitgevoerd. Ook te zien is Wulffers’ film voor mijn vijftigste verjaardag, een ‘remake’ van la piscine. Voor meer informatie zie: filmhuisdenhaag.nl en filmmuseum.nl.