Filmbanktour

De nieuwste Filmbanktour ‘zoomt’ in op de Hollandse Vrijstaat, met premières van BarBara Hanlo en Rosemarie Blank en een ‘campy’ poldermusical van Wim van der Linden en Wim T. Schippers.

Denkend aan Holland… weet tegenwoordig niemand meer wat-ie ziet. De nieuwste Filmbanktour ‘Home is where the heart is’ kijkt naar Holland door het onbevooroordeelde oog van de camera. Alhoewel? Kunnen we ooit nog wel onbevooroordeeld kijken naar oer-Hollandse iconen als het fiets — koe — tractor — groen is gras-leesplankje dat in Wim van der Lindens en Wim T. Schippers klassieke poldermusical summer in the fields (1967) wordt uitgestald? De in opgepoetste Mondriaankleuren gedraaide kortfilm is zowel Hollandse School op z’n best (Bert Haanstra verzorgde de montage), camp avant la lettre, een pre-inburgeringscursus voor Balkenendeland als ‘last but not least’ helemaal Wim T. (zeikende koeien en schijtende varkens afgewisseld met een sound of music-achtige ode aan het landleven).
summer in the fields zit ingeklemd tussen twee nieuwe films die naar Nederland kijken, naar Amsterdam om precies te zijn: een rechtschapen mens heeft niets te verbergen van BarBara Hanlo en job en de hollandse vrijstaat van Rosemarie Blank. Hanlo richtte haar camera op de verlichte ramen van grachtenpanden in de nacht. Blank monteerde haar materiaal van de laatste dagen van de gekraakte Rijkskledingmagazijnen in de Amsterdamse Conradstraat tot een melancholisch portret van de zonderlinge Job, de enige die na de ruinerende ontruiming van zomer 1988 naar de puinhopen terugkeerde om er verder te leven.

Streetview
"Een rechtschapen mens heeft niets te verbergen", parafraseert Hanlo in de titel van haar film al diegenen die menen dat het met de schendingen van onze privacy en de integriteit van onze levens wel meevalt in de post 9/11 space age. "Per slot van rekening word je op straat ook overal gefilmd", zegt een mannenstem in de pre-titelsequentie. Daarna spreken de beelden voor zich en stellen ze hun eigen vragen over privé-leven en voyeurisme. een rechtschapen mens krijgt een onverwachte actualiteitswaarde mee in de maand waarin je via de nieuwste Google-gadget Streetview virtueel door je eigen straat rond kunt lopen terwijl je jezelf door je eigen voordeur naar buiten ziet komen. Al bleef Hanlo discreet: ze filmde weinig (herkenbare) mensen en onderzocht alleen haar fascinatie voor al die ramen die als decors, coulissen, spiegels, doorkijkjes, etalages of projectieschermen werken. Het zijn kleine toneeltjes waaruit vaak juist de menselijke aanwezigheid verdwenen is. De momenten die in de film na Antonioni ’temps mort’ zijn gaan heten. Gestolde tijd. Pauzes in het bestaan. Hoe het leven doorgaat na de ontruiming. Net als bij Job. Die opeens niet zomaar Job heet.

Dana Linssen

Home is where the heart is. Filmbanktour met: een rechtschapen mens heeft niets te verbergen (BarBara Hanlo, 2009), summer in the fields (Wim van der Linden, 1967) en job en de hollandse vrijstaat (Rosemarie Blank, 2009). Vanaf 23 april in de filmtheaters. Zie voor meer informatie filmbank.nl.