Focus: Vroege speelfilm Titanic
In Nacht und Eis
Het vervelende van schepen is dat ze kunnen zinken. Het kostte 1522 passagiers en bemanningsleden van de Titanic in 1912 het leven. Nog in hetzelfde jaar werd met In Nacht und Eis de eerste speelfilm over de ramp gemaakt. De ruim een half uur durende curiositeit is 13 oktober eenmalig te zien in Wenneker Cinema in Schiedam.
IJs moet je smelten als het warm is, zal de Roemeense regisseur Mime Misu in 1912 hebben gedacht. Al een paar weken na de ramp met de Titanic schreef de twintiger, die in Berlijn naam had gemaakt als acteur, een script over het drama, dat hij zelf verfilmde. Bijzonder is dat de nadruk niet ligt op de sensationele ondergang van het schip, maar op de heldenmoed van de kapitein en een telegrafist.
In Nacht und Eis, dat in Wenneker Cinema te zien is onder de Nederlandse titel De ramp van de Titanic, begint met het vertrek van de Titanic uit Southampton. Vervolgens toont de film, waarin veel scènes sepia-gekleurd zijn, de zee blauw getint is en de machinekamer met zijn vuurketels fel rood opgloeit, het luxueuze leven van de beau monde aan boord, die zich benedendeks te goed doet aan champagne. Als het schip (een dobberend schaalmodel) ijsbergen ramt, blijft de telegrafist moedig op zijn post om de buitenwereld te proberen te bereiken. Curieus is het gedrag van de kapitein, die als hij overboord slaat en door een reddingssloep gered kan worden, terug zwemt naar het zinkende schip. “Mit ihn gehe ich unter”, laat een tussentitel hem zeggen. Herkennen we in zijn quasi-heroïsche optreden het suïcidale gedrag van een latere Duitse tiran? Michael Wedel, die het boek Kollision im Kino – Mime Misu und der Untergang der Titanic (2012), schreef en In Nacht und Eis in Wenneker Cinema inleidt, kan er vast iets zinnigs over zeggen. De film wordt live begeleid door piano en viool en zang van het Koninklijk Schiedams Mannenkoor Orpheus.