Focus: Vreemd, vreemder, vreemdst
The Man Who Fell to Earth
Filmfestivals die het buitenissige en bizarre vieren zijn er niet veel. Een uitzondering is het BUT Film Festival (B-Movies, Underground & Trash), dat de extreme uithoeken van de menselijke geest niet mijdt. De veertiende editie voert de kijker mee ‘naar aardse en buitenaardse werelden waar creativiteit de meest bizarre aliens heeft gebaard’.
Geen festival zonder deftige motivatie. Bij het But Film Festival, dat van 28 augustus t/m 1 september in de Nieuwe Veste, Chassé Cinema en Stadsgalerij Breda wordt gehouden, is dat niet anders. De organisatoren betonen zich in hun toelichting op de veertiende editie in een cultuurfilosofische bui. ‘Is het niet vreemd dat wij ons allemaal zo ontzettend vreemd voelen?’, vragen zij zich af. Vervolgens stellen zij dat dat niet vreemd is, omdat ons allerlei religieuze onzin is aangepraat, zoals: ‘Een baardig opperwezen zou uit een stuk vlees van een manspersoon de vrouw hebben geschapen, en toen kwamen er overal kinderen.’ Blijkbaar zit het bijbelverhaal over Adam en Eva nog stevig verankerd in de hoofden van de organisatoren, want zij vinden het ‘onvoorstelbaar dat wij ons dagelijks op de been weten te houden met dit soort onzin in ons achterhoofd’. Doen we dat? Speak for yourself!
Van wonderlijke bijbelverhalen is het maar een kleine sprong naar het programma van het But Film Festival, dat onder andere voert naar gebieden ‘waar UFO’s vrolijk dartelen door maanlandschappen.’ Wat weer leidt tot de gedachte dat ‘het hoogst onzeker is, waarom en waartoe je er bent’ op deze aardbol. Het programma telt ruim veertig films, waarvan zes in het themaprogramma Alienated, dat draait om vervreemding. Zoals de vrouw in I’m a Cyborg, but That’s OK (Park Chan-wook, 2006) die denkt dat ze een cyborg is. Ook te zien: de klassieker The Man Who Fell to Earth (Nicolas Roeg, 1976), waarin David Bowie van een verre planeet op aarde belandt. Naast films heeft het festival een randprogramma van performances, muziek en kunstexposities.