Focus: Volkomen uniek: Eric Rohmer
De in 2010 overleden Eric Rohmer dreigt nu al in de vergetelheid te raken. Treurig. De Uitkijk doet er iets aan met de vertoning van zijn meesterlijke, zes films tellende serie Morele Vertellingen.
Van sommige regisseurs kan het je niet schelen dat ze na hun dood worden vergeten, maar van Eric Rohmer wel. De man maakte, laten we het woord maar gebruiken, tijdloze films over tijdloze onderwerpen. Over de liefde dus, maar zijn boy meets girl-benadering is totaal anders dan wat we kennen van conventionele films. In Rohmers films wordt meer over de liefde gepraat dan dat hij wordt bedreven. Zijn personages blinken uit in verbaal rondtrekkende bewegingen, waarbij ze andere dingen zeggen dan ze voelen.
Rohmers films zijn praatfilms en Frans, wat volgens mensen die zulke films nooit zien een oersaaie combinatie is. Weten zij veel dat de films van deze volkomen oorspronkelijke en originele filmmaker, wiens wortels in de nouvelle vague liggen, sprankelende, intelligente en licht-filosofische exploraties zijn van menselijk gedrag in de liefde. Rohmers personages zijn meesters in rationalisaties en vallen blind in de valkuil van het zelfbedrog.
De in 1920 geboren Rohmer brak internationaal door met zijn Morele Vertellingen, zes films die hij tussen 1962 en 1972 maakte over jonge mannen en vrouwen die prachtige volzinnen over alle facetten van de liefde debiteren, maar niet doorhebben dat ze vooral worden gedreven door Eros. Alleen al het feit dat vrouwen in deze films geen passieve liefdesobjecten zijn, maar even actief denkende en handelende personages als mannen, maakt ze bijzonder. Illustratief is Ma nuit chez Maud (1969), waarin een gescheiden vrouw probeert een man die ze net heeft ontmoet het bed in te krijgen, maar omdat deze kerel als goed katholiek seks voor het huwelijk afwijst, leiden haar pogingen vooral tot veel praten over relaties en het huwelijk. Omdat Rohmer zelf katholiek was, had dat makkelijk een moralistische film kunnen opleveren, maar Rohmer was geen moralist. Hij onderzocht met zijn films onze moraal, die hij met zijn personages van alle kanten bekeek. Het maakt hem eeuwige actueel. Hoog tijd voor een groter retrospectief. Eye?