Focus: Van het dak af!
Marilyn
Het was alleen al om het onvoorspelbare Nederlandse weer een lef-actie: zes jaar geleden organiseerden Lisa Smith en Charlotte van Zanten onder de titel Roffa Mon Amour een filmfestivalletje op het dak van het vroegere Hofpleinstation in Rotterdam. De films moesten geëngageerd en gewaagd zijn, want zulke films kwamen de organisatoren te weinig tegen in de filmtheaters. Dat vonden meer mensen, want het festivalletje werd een succes en elk jaar groter.
Dit jaar maakt Roffa Mon Amour helemaal een reuzensprong door de verhuizing van het dak van het Hofpleinstation naar LantarenVenster en Het Drijvend Paviljoen aan de Wilhelminapier in Rotterdam. Het gevolg is dat het festival, dat van 18 t/m 29 juli wordt gehouden, uitbreidt van twaalf naar zevenentwintig films. Nieuw is de Summer Film School, een verdiepingsprogramma met lezingen over en vertoningen van het werk van Alain Resnais en Brian De Palma. Kort en goed: Roffa Mon Amour is groot gegroeid.
Illustratief voor de cinematografische durf van het festival zijn de vijf niet-alledaagse films van talentvolle internationale regisseurs, die nog niet bij iedereen een belletje doen rinkelen. Zoals de Mexicaanse regisseur Sebastián Hofmann, wiens tweede speelfilm Tiempo compartido is te zien, over een gezin dat op vakantie door een dubbelboeking het vakantiehuis moet delen. Van de Argentijnse regisseur Martin Rodríguez Redondo is Marilyn te zien, een drama over een boerenzoon die door dorpelingen belachelijk wordt gemaakt, omdat hij zich niet als een stoere macho gedraagt. De andere drie films in dit programma zijn: Djon Africa (João Miller Guerra en Filipa Reis), Garbage (Qaushiq Mukherjee) en Les garçons sauvages (Bertrand Mandico).
Tegenover de vijf films van nieuwe regisseurs staan vijf (cult)klassiekers: het verrukkelijk feministisch-anarchistische Daisies (Vera Chytilova, 1966), het junkiedrama Christiane F (Uli Edel, 1981), het misdaaddrama True Romance (Tony Scott, 1993), de Japanse poppenanimatie Mind Game (Yuasa Maasaki, 2004) en Sofia Coppola’s The Virgin Suicides (1999).
Tenslotte zijn er twee live cinemaconcerten in Het Drijvend Paviljoen: Oceanic begeleidt de vertoning van Images of a Moving City (Karel Doing, 2000), Das Ding speelt live bij de psychedelische Japanse animatiefilm Cat Soup (Sato Tasuo, 2001).