Focus: Surfcultuur

Momentum Generation

Als door de klimaatverandering de zeespiegel stijgt, kunnen we in de toekomst op de Noordzee misschien net zo spectaculair surfen als de op hun surfverleden in Hawai terugblikkende mannen in de documentaire Momentum Generation. Te zien in de Surf Film Nacht in het Ketelhuis, Filmhuis Den Haag en het Ketelhuis.

The Beach Boys dankten in 1963 aan surfen hun eerste grote hit. Surfin’ USA beschrijft de aantrekkingskracht van surfen: We can’t wait for June/We’ll all be gone for the summer. En als het dan eenmaal zomer is, is het spijbelen geblazen, want surfen is belangrijker dan school: “Tell the teacher we’re surfin.”

In Momentum Generation portretteren Jeff en Michael Zimbalist een groepje surfers, dat eind jaren tachtig en negentig als tieners en later twintigers in surfwedstrijden elkaars concurrenten en vrienden waren. De veertigers halen herinneringen op aan de tijd dat de golven hun niet hoog genoeg konden gaan en ze als koningen over het water scheerden. De absolute vorst was Kelly Slater. Hij werd elf keer wereldkampioen en liet zich overhalen om in bijna dertig afleveringen van de tv-serie Baywatch te spelen, wat hij later betreurde (“commercialisering en banalisering van de surfcultuur”).

Als Momentum Generation, dat naast interviews spectaculair archiefmateriaal bevat, alleen over surfprestaties zou gaan, zou dat een interessante sportfilm hebben opgeleverd, maar de makers wilden iets anders. Hun film gaat ook over surfen als vluchtroute voor jongeren uit akelige gezinssituaties. Sommigen kwamen uit ingewikkelde gebroken gezinnen, anderen uit gewelddadige milieus. Surfen was hun redding. Ze vonden er vriendschappen en een doel in het leven. En nu maar wachten op de zeespiegelstijging.

ketelhuis.nl | kinorotterdam.nl | filmhuisdenhaag.nl