Focus: Vijfentwintig jaar Roze Filmdagen

De Roze Filmdagen bestaan vijfentwintig jaar. Wat begon als een klein festival voor de gay-community is uitgegroeid tot een groot lgbtq+ festival. Het viert haar jubileum met een omvangrijk en divers programma.

Ook bij de Roze Filmdagen staat het denken over gender niet stil. Vier jaar geleden zei directeur Werner Borkes in een interview in het Parool dat het festival nog twijfelde of het festival een ‘+’ achter ‘lgbtq’ moest zetten ‘om aan te geven dat ook andere seksuele minderheidsgroepen welkom zijn’. Dit jaar staat die ‘+’ er – een symbool voor het meest inclusieve Nederlandse filmfestival.

Dat het festival niet stilstaat is ook te zien in het programma. Zo laat het themaprogramma ‘The Future of Queer Cinema’ zien dat het festival zich bewust is van ‘de golf van toegenomen bewustzijn over representatie, inclusie en verschillende vormen van privilege’. De zes films in dit programma zijn, in de woorden van het festival, ‘geen keurige middle class gay & lesbian verhalen uit westerse landen’, maar ‘spannender en orginelere’ films uit de hele wereld. Een voorbeeld is het in Taipei spelende As We Like It (Chen Hung-i en Muni Wei). In deze bewerking van Shakespeare’s As You Like It worden alle hoofdrollen door vrouwen gespeeld.

As We Like It strijdt ook mee in de tien films tellende competitie voor beste speelfilm. Daarin zit ook de openingsfilm Swan Song (Todd Stephens). In de op het leven van een flamboyante kapper in een stadje in Ohio gebaseerde film laat een oude gepensioneerde kapper zich overhalen om het haar van een overleden oude klant voor haar begrafenis in model te knippen. De 77-jarige Udo Kier speelt volgens veel critici de ontroerendste rol uit zijn lange carrière.

Tussen deze opening en de slotfilm tien dagen later zijn 47 speelfilms, 9 documentaires en 88 korte films te zien. De meeste ervan zijn Nederlandse premières. De slotfilm is The Best Families van de Peruaanse regisseur Javier Fuentes-Léon. In de sociale satire slaat de vlam in de pan als er tijdens een diner van twee bevriende families jarenlange geheimen boven water komen. De film legt niet alleen seksuele hypocrisie bloot, maar met twee huishoudsters in dienst van de families ook de diepe sociale kloof in de Peruviaanse klassenmaatschappij.

Roze Filmdagen | 10 t/m 20 maart | Het Ketelhuis & Westergasfabriek, Amsterdam + online