Focus: Palestijns Film festival
Off Frame
Vijf jaar geleden vond de eerste editie van het Palestinian Film Festival Amsterdam (PFFA) plaats. Het heeft even geduurd, maar op 8 en 9 februari is in Filmhuis Cavia de tweede editie. Op het programma staan twintig Palestijnse documentaires en korte films.
“Het is heel simpel: Palestijnse films worden gemaakt door Palestijnen”, zei organisator Nihal Rabbani vijf jaar geleden over het selectiecriterium voor het Palestianian Film Festival Amsterdam. Op het festival dus geen films van niet-Palestijnse filmmakers over het leven van Palestijnen, maar uitsluitend van Palestijnse filmmakers.
Op de tweede festivaleditie veel aandacht voor het Palestijnse verleden. Zoals in de gerestaureerde documentaire Palestine in the Eye (Mustafa Abu Ali, 1976), die de filmafdeling van de Palestijnse bevrijdingsorganisatie PLO in de jaren zeventig portretteert. De film volgt cameraman Hani El Jawrahieh , die in 1976 in Beiroet werd vermoord. Zijn dood had een enorme impact. Palestine in the Eye kan uitstekend samen worden gezien met Kings and Extra’s (Azza el Hassan, 2004), een documentaire over de zoektocht naar het in 1982 in Beiroet verdwenen filmarchief van de PLO. Alle tussen 1967 en 1982 door de PLO gemaakte filmopnamen zijn spoorloos. Wie is er schuldig aan? Hiermee samenhangend stelt het essay Off Frame aka Revolution Until Victory (Mohanad Yaqubi, 2015) de vraag hoe zonder filmarchief collectieve herinneringen van het verleden levend zijn te houden. Bestaat in ons visuele tijdperk het verleden nog als er geen beelden van zijn? Filmmaker Yaqubi is bij de vertoning aanwezig.
Het festival vertoont niet alleen films over het tragische lot van Palestijnen, maar besteedt ook aandacht aan de rijke cultuur. Zoals in de documentaire A Magical Substance Flows Into Me (2015), waarin Jumana Manna, een van de vele vrouwelijke Palestijnse filmmakers, in en rond Jeruzalem op zoek gaat naar de muzikale erfenissen in dit gebied, waarin groepen muzikaal meer gemeen met elkaar hebben dan ze beseffen.