Focus: Naar Vlaanderen

El amor menos pensado

Oké, je moet er even de grens voor over, maar dan heb je ook wat. In zeven Vlaamse steden is van 23 april tot 6 mei het MOOOV Film Festival. Te zien zijn zeventig lange en zestien korte films uit alle windstreken, maar het festival reflecteert ook op de rol van cinema in de wereld.

Weer een vooroordeel doorbroken: er kan gelachen worden op MOOOV. Het festival had altijd het imago van ernstige wereldcinema over sociale en politieke problemen. Zulke films vertoont het ook zeker, maar dat er ook lichtvoetiger films te zien waren, zagen velen over het hoofd. Dat zal moeilijk gaan in de komende editie, want het festival opent met de Israëlisch-Palestijnse komedie en satire Tel Aviv on Fire (Sameh Zoabi, 2018). De film, die drie prijzen won op het filmfestival van Venetië, voert een scenarist van een Palestijnse soapserie op, die van alle kanten onder druk wordt gezet om het script te wijzigen.

Wie meer komedies wil zien, kan terecht bij het Argentijnse El amor menos pensado (Juan Vera, 2018), over de echtscheidingsperikelen van een vijfentwintig jaar getrouwd stel, en Sawah (Adolf el Asal, 2019), over een Egyptische dj die naar Luxemburg reist voor een dj-wedstrijd, maar bij aankomst wordt aangezien voor een illegale vluchteling.

Een belangrijk festivalonderdeel is de uit negen films bestaande competitie, die een goed inzicht geeft waar MOOOV voor staat: sociaal en politiek betrokken cinema uit alle delen van de wereld. Een paar films er uitgelicht. Het Zuid-Afrikaanse Flatland (Jenna Bass, 2019) is een emancipatorisch verhaal over drie vrouwen in een westernlandschap. Het Mexicaanse La camarista (Lila Avilés, 2018) toont de strijd van een kamermeisje in Mexico-Stad voor een iets beter leven. Het eveneens Mexicaanse Las niñas bien (Alejandra Márquez Abella, 2018) fileert de hypocrisie van een rijk Mexicaans echtpaar, dat als het financieel aan de grond zit de schijn blijft ophouden. Het Azerbeidzjaanse familiedrama End of Season (Elmar Imanov, 2019) laat zien hoe door vervreemding, inertie en gebrek aan communicatie een gezin uit elkaar valt. In het Indiase Window of Silence (Praveen Morchale, 2018) worstelt een vrouw in Kasjmir met de afwezigheid van haar man, die na arrestatie is verdwenen.

De jaarlijkse oeuvre-award van het festival gaat naar Philippe Faucon, de Franse regisseur die drie jaar geleden met Fatima de César voor beste Franse film won. Een nieuwe award is de naar de Senegalese filmmaker Ousmane Sembène genoemde Sembène Award, die wordt uitgereikt aan de beste wereldfilm op het festival. Naast films zijn er talrijke speciale evenementen en gesprekken met filmmakers. Het MOOOV Film Festival wordt gehouden in Genk, Brugge, Sint-Niklaas, Turnhout, Beringen, Liere en Roeselare.

mooov.be