Focus: Media City Film Festival viert jubileum met gratis films
Look Then Below
Filmfestivals spelen zich altijd in één land af, maar het Media City Film Festival wordt jaarlijks gehouden in de Canadese stad Windsor én het Amerikaanse Detroit. Het bi-nationale film- en digitale kunstfestival viert het vijfentwintigjarig jubileum online met zeventig gratis films.
Dat film een kunstvorm is, kan niet genoeg worden benadrukt vindt het Media City Film Festival. Weg met de commercie, hypes en gebakken lucht, maar alle aandacht voor film- en digitale kunstenaars die met hun werk inhoudelijk en/of esthetisch werkelijk iets te zeggen hebben.
Dat klinkt misschien abstract, maar al weer een stuk minder voor wie weet dat Johan van de Keuken in het verleden één van de filmmakers was aan wie het festival een retrospectief wijdde. Maar ook Yoko Ono en recent Sergei Loznitsa vielen die eer te beurt.
Dat het festival geïnteresseerd is in film als een kunstvorm die meer kan doen dan verhalen vertellen, blijkt ook uit de aandacht die het in het verleden had voor het werk van filmmaker en producent Gerard Holthuis, die in de traditie werkt van Frans Zwartjes, de legendarische vrijgevochten filmgeest, die les gaf aan de Vrije Academie in Den Haag. Holthuis, die ook doceerde aan de Vrije Academie, maakte onder meer de zesdelige serie korte films Careless Reef, impressies van het leven onder water. Met onder andere een korte film over de teloorgang van de koraalriffen in de Rode Zee; ooit een wereld vol kleurenpracht en onderwaterleven, maar nu grauw en verlaten.
Het Media City Film Festival bestond in 2019 vijfentwintig jaar, maar het festival viert het jubileum dit jaar met een internationaal online-programma van ruim veertig korte films, uit het genre waarbij voor het luie gemak altijd het woord experimenteel valt. De selectie is samengesteld uit recente films, maar bevat ook een aantal films uit het verleden. Daaronder drie korte films van Paradjaznov, namelijk Hakob Hovnatanyan (1967), een impressie van de portretkunst van de negentiende eeuwse Armeense schilder Hakob Hovnatanyan; Arabesques on the Theme of Pirosmani (1985), een reflectie op het werk van de Georgische schilder Niko Pirosmaniszvili; en Kiev Frescoes (1966), een serie op Georgische legendes en culturele traditie geïnspireerde tableaux vivants.
De Amerikaanse filmmaker Ben Russell zal bij veel bezoekers van het IFFR een belletje doen rinkelen, want bijna al zijn films waren er te zien. Daaronder in de Tiger Award Competitie de lange docu/fictie Let Each One Go Where He May, (2009) over de tocht van twee Surinaamse mannen van Paramaribo naar het Surinaamse binnenland. Het Media City Film Festival vertoont zijn korte film What Distinguishes the Past (2020), een collage van beelden, van punkclubs in Vilnius tot de bergen in de Karpaten, die het verontrustende gevoel van ongrijpbaarheid in de huidige wereld oproepen. Van Ben Rivers, die in 2016 de Eye Art & Film Prize won, is Look Then Below (2019 te zien. De film is het derde deel van een trilogie, waarin Rivers afdaalt in een raadselachtige mystieke wereld. Het in het Engelse Somerset gefilmde Look Then Below toont op een mistig eilandje een grot, waar de tijd al eeuwen stil staat. Beeld van de toekomst als de mensheid zich ten gronde heeft gericht?
Het Media City Film Festival vertoont meer films dan we hier kunnen noemen, maar het programma is een uitgelezen kans om kennis te maken met het werk van internationale filmmakers/kunstenaars die geen boodschap hebben aan hokjesdenken.
Wie na de selectie internationale films meer wil zien, kan op de site van het festival onder de titel ‘Spotlight Artists’ meer films zien van acht filmmakers. Ook gratis. Dat geldt ook voor de vijftien films van lokale filmmakers/kunstenaars uit de Canadese en Amerikaanse omgeving van het festival.