Focus: Jubileum maar geen feest
Fatwa
Festival Cinéma Arabe viert van 7 t/m 12 mei in Amsterdam (Rialto en de Melkweg) en Maastricht (Lumière Cinema) zijn vijftiende editie. Te zien zijn bijna twintig nieuwe films, die inzicht geven in het leven in de Arabische wereld.
Vijftien jaar Festival Cinéma Arabe zou een vrolijk gebeuren moeten zijn, maar de situatie in de Arabische wereld geeft daartoe weinig aanleiding. In de aankondiging van de jubileumeditie stelt festivaldirecteur Adel Salem dat in veel Arabische landen de censuur strenger is dan ooit. “De revolutionaire wind van de Arabische lente is gaan liggen en toch is er hoop”, constateert hij nogal optimistisch over de repressie. Cinéma Arabe reageert op de treurige situatie door te doen wat het al vijftien jaar doet: het vertonen van interessante films, die iets duidelijk maken over het leven in de Arabische landen. Te zien zijn negentien nieuwe films van Arabische makers uit Tunesië, Syrië, Marokko, Qatar, België en Italië. Dertien daarvan zijn Nederlandse premières. Daarnaast blikt het festival terug op zijn vijftienjarig bestaan met een selectie hoogtepunten.
Cinéma Arabe opent in Rialto met het Tunesische drama Fatwa (2018). Daarin keert een Tunesische vader uit Frankrijk terug naar Tunesië, omdat zijn zoon is omgekomen bij een motorongeluk. In de weken erna ontdekt hij dat zijn zoon zich aangesloten had bij een radicale islamitische groepering. Wat dreef de seculier opgevoede jongen? Regisseur Mahmoud Ben Mahmoud is bij de vertoning aanwezig. De kloof tussen jongeren en ouderen komt niet alleen in Fatwa aan de orde, maar ook in een themaprogramma. Daarin zijn onder meer te zien de korte film Brotherhood, die ook over radicalisering van jongeren gaat, en Le chant d’Ahmed, over criminele jongeren.
Dat het in de Arabische wereld niet ontbreekt aan verboden liefdes, is weer eens te zien in de Belgische speelfilm For a Happy Life (Salima Glamine en Dmitri Linder), over twee geliefden in Brussel die niet met elkaar mogen omgaan. Dat er ook lichtpuntjes zijn in de Arabische wereld bewijst de Tunesische filmproductie van de afgelopen jaren. In een special vertoont het festival voorbeelden van de bloeiende Tunesische filmcultuur. Onder meer te zien is Whispering Sands van Nacer Khemir. De in 1950 geboren filmveteraan is bij de vertoning aanwezig.