Focus: Israëlisch én Palestijns
Self Made
Het festival Filmisreal was de laatste twee jaar afwezig, maar keert van 14 t/m 18 april terug in Het Ketelhuis. Nieuw in de zevende editie is dat het zich niet alleen richt op het werk van Israëlische maar ook op dat van Palestijnse filmmakers. Palestijnse en Israëlische films gebroederlijk in één festival is uniek. De organisatoren willen er de dominante representatie in de media mee doorbreken, die vooral aandacht hebben voor conflicten.
Ook willen ze laten zien dat er niet één waarheid over het leven in Israël/Palestina valt te vertellen. In de — tikkeltje gedragen — woorden van de organisatoren: "Het festival nodigt het publiek uit om een wereld te aanschouwen van schoonheid, conflicten en verlossing." Die wereld is in het festival te vinden in twintig fictie en documentairefilms. Zoals in de openingsfilm Self Made (Shira Geffen), waarin een Israëlische en een Palestijnse vrouw door een misverstand bij een checkpoint aan de verkeerde kant van de controlepost belanden, waarna ze elkaars leven gaan leiden. De film draaide in Cannes. Shira Geffen is te gast op het festival. Van Amos Gitai is Rabin, the Last Day te zien. De film schetst met een mix van documentaire beelden en fictiescènes een indringend portret van de laatste dagen van Rabin en de gevolgen van de moord op de politicus. Gitai houdt tijdens het festival een skype-Q&A. De documentaire Oriented (Jake Witzenfeld) portretteert drie Palestijnse homoseksuele vrienden in Tel Aviv. Één van hen, Khader Abu Seif, is op het festival aanwezig. Het op feiten gebaseerde tragikomische The Wanted 18 (Amer Shomali, Paul Cowan) neemt de Israëlische veiligheidspolitiek op de hak. De inwoners van een Palestijns dorpje moesten kort na de eerste intifida in 1987 hun achttien van een kibboets gekochte koeien verkopen, omdat de Israëlische autoriteiten de dieren tot ‘een bedreiging van de veiligheid van de Israëlische staat’ verklaarden. Vast item op het festival is de studentencompetitie die werk bevat van Israëlische filmacademies. Natuurlijk wordt er ook gedebatteerd, onder andere over wat het begrip nationale cinema in Israël betekent. Wie hoort erbij en wie niet?