Focus: Human Rights Weekend

De organisatoren van het Human Rights Weekend hadden zich de negende editie van het festival anders voorgesteld. Maar het evenement gaat online door, in afgeslankte vorm: vanaf vandaag tot en met zondag zijn drie documentaires gratis te zien. Ook zijn er zoomsessies met de makers van deze films en mensenrechtenexperts.

Rechtse politici praten graag over vluchtelingen in abstracte termen, zodat ze letterlijk en figuurlijk als een amorfe categorie mensen op afstand blijven. De individuele ervaringen van vluchtelingen leiden maar tot empathie en dat is iets wat deze politici uit alle macht willen voorkomen. Want stel je voor dat de bevolking zich het lot van vluchtelingen aantrekt; dan is het hek van de dam. Hier ligt een taak voor onder andere filmmakers. Door in te zoomen op de levens van individuele vluchtelingen maken zij menselijke connectie mogelijk.

Dat doet de Deense filmmaker Mira Jargil met de documentaire Reunited, de openingsfilm van het Humans Rights Weekend. De film portretteert een Syrisch gezin na hun vlucht voor oorlogsellende uit elkaar wordt getrokken door de kafkaëske vluchtelingbureaucratie. De ouders belanden apart van elkaar in Denemarken en Canada, hun twee kinderen, zeventien en elf jaar oud, in Turkije. De ouders en hun kinderen proberen met videobellen en andere communicatiemiddelen de gezinsband intact te houden, maar de gescheiden levens en het gevoel dat zij als gezin in een vacuüm zijn beland, leiden tot wanhoop en frustraties. Jargil wil met haar film het vluchtelingendebat voorzien van een “menselijk perspectief” en bijdragen aan “gemeenschappelijke waakzaamheid tegen intolerantie”. De film, die gepresenteerd wordt in samenwerking met de Balie, is tot en met zondag te zien, maar de online première is vandaag om 19.00 uur. Aansluitend is er een live-zoomsessie met Mira Jargil en experts van vluchtelingenorganisaties.

Als tweede film is A la calle te zien, in samenwerking met opinieblad De Groene Amsterdammer. De documentaire van Maxx Caicedo en Nelson G. Navarretere toont de onderdrukking door het regime van Nicolás Maduro in Venezuela, maar ook de strijdlust van de bevolking. In clandestiene interviews vertellen burgers en leden van de oppositie over de meedogenloze methoden waarmee de autoriteiten de bevolking onder de duim houden. Ook toont de film de afschuwelijke humanitaire situatie in het land, waarin tekort is aan alles, van voedsel tot medicijnen. Maar ondanks de wrede repressie zijn er nog steeds burgers die vechten voor het herstel van mensenrechten en de democratie. Ook deze film is tot en met zondag te zien, inclusief een van te voren opgenomen Q&A met de filmmakers door een Venezuela-expert van Human Rights Watch.

De derde en laatste film is I Am Samuel, een documentaire van Peter Murimi. Voor de film, die in samenwerking met OUTtv is te zien, volgde Murimi vijf jaar lang de Keniaan Samuel. Van het platteland verhuist hij naar Nairobi, waar hij een relatie krijgt met een man. Door de antihomowetgeving in het land lopen hij en zijn vriend constant gevaar, maar ook de familie-eer staat op het spel. Samuels vader is een dominee die niet begrijpt waarom zijn zoon nog steeds niet is getrouwd. Moet Samuel hem de waarheid vertellen? I Am Samuel toont de balanceeract die homoseksuelen, gedwongen door traditie en wetgeving, moeten opvoeren. Evenals de andere twee films te zien tot zondagavond. Inclusief een van te voren opgenomen Q&A met Murimi, producent Toni Kamau en een lgbti+-expert van Human Rights Watch.

Volgend jaar hopelijk het Human Rights Weekend niet in de huiskamer maar weer terug in de Balie.

Human Rights Weekend, tot en met 14 februari online