Focus: Hippie-anarchisme op DocFeed

Onder de titel ‘Same Reel, New House’ presenteert het Eindhovense documentairefestival DocFeed van 13 t/m 16 februari negentig (inter)nationale documentaires. Naast films is er een uitvoerig randprogramma van inleidingen, Q&A’s, masterclasses, nagesprekken, exposities en muziek. De openingsfilm RK Veulpoepers BV maakt een tijdreis naar het anarchistische hippiedom van de jaren zeventig.

Hij had nooit gedacht dat het DocFeed het zo lang zou volhouden, schrijft directeur Frans Mouws in het programmablad van de zevende editie van ‘zijn’ festival. Dat DocFeed het niet alleen al zo lang volhoudt, maar groeit en bloeit komt volgens hem doordat het festival de makers, hun werk en passie centraal stelt. En dat is weer te danken aan het feit dat de meeste medewerkers van het festival zelf documentairemakers zijn, stelt Mouws. ‘We behandelen iedereen dan ook zoals we zelf behandeld zouden willen worden.’

Het festival speelt zich dit jaar af op een nieuwe locatie, want het is verhuisd naar Lab-1 in Eindhoven. Te zien zijn negentig films uit alle delen van de wereld. De openingsfilm is RK Veulpoepers BV, een documentaire van Frank van Osch en Joris Hendrix over de Brabantse folkband RK Veulpoepers BV, die in de jaren zeventig succesvol waren met hun scherpe politiek-anarchistische liedjes, met rijmregels als: “De wetten van de moderne rechtstaat worden dagelijks verkracht/en de daders van dit alles zijn de vrienden van Van Agt.” Wie niet weet wie er achter de naam Van Agt schuilt, is vast jonger dan veertig en moet die naam van de favoriete vijand van politiek links in de jaren zeventig maar even googlen. Rond de RK Veulpoepers BV ontstond in die tijd zelfs een beweging, die leidde tot een commune, actiegroepen, theaterinitiatieven en de oprichting van het nog steeds bestaande Tilburgse poppodium 013. In de documentaire komt ook oud zeer naar boven, want de band ging na verloop van tijd ten onder aan ego’s en gedoe over geld. Oud-bandleden betichtten oprichter Zjef Naaijkens van ‘links lullen, rechts zakken vullen’. Zijn commentaar: “Als je je nek uitsteekt, krijg je ook de stront over je heen.” Tot zover de Brabantse gezelligheid.

Het programma bestaat uit cinematografisch en inhoudelijk interessante films uit alle delen van de wereld. Teveel om op te noemen, maar toch een paar titels. A Postcard from Pyongyang – Travelling to North Korea (Gregor Möllers en Anne Lewald, 2019) bevat in het geheim gemaakte opnamen van het leven in het misschien meest gesloten land op de wereld. The Red Line – Resistance in Hambach Forest (Karin de Miguel Wessendorf, 2019) doet verslag van een jarenlange, succesvolle strijd om een bos, dat een bruinkoolmijnbedrijf wil kappen. Een onverwacht drama duikt op in het Roemeense Timebox (Nora Agapi, 2018), waarin een dochter een film over haar vader, een oude documentairemaker, aan het maken is als de man plotseling te horen krijgt dat hij uit zijn appartement zal worden gezet.

Naast politieke en sociale films zijn er films over onalledaagse mensen. Zoals de tachtiger in The Man Who Wanted to Fly (Frank Shouldice, 2018). De man droomde er zijn hele leven van om als piloot een vliegtuig te besturen. Het kwam er nooit van, maar nu is hij vastbesloten om de droom waar te maken.

Naast films is er een uitvoerig randprogramma van inleidingen, Q&A’s, masterclasses, nagesprekken, exposities en muziek. Voor professionals is 14 februari Doc Industry Day. Daarin gaat het over talent en hoe dat het beste ontwikkeld kan worden. Onder andere documentairemaker John Appel geeft er een masterclass over. Ook gaat een panelgesprek over dit onderwerp. Uiteraard biedt het festival ook volop gelegenheid tot talentvol netwerken.

DocFeed, 13 t/m 16 februari, Lab-1, Eindhoven.