Focus: Geen geriatrische smartlap
Lucky
Bijna negentig was Harry Dean Stanton tijdens de opnames van de independent film Lucky. Wat het nog bijzonderder maakte, is dat de hoogbejaarde acteur er geen bijrolletje in speelt, maar de hoofdrol, zodat hij achttien dagen op de set moest zijn. Van het resultaat was onder andere de recensent van het Amerikaanse filmvakblad Variety diep onder de indruk: "Alles wat Harry Dean Stanton heeft gedaan in zijn carrière, en in zijn leven, heeft hem tot dit moment van triomf gebracht in Lucky, een bescheiden, schitterende kleine film over niets in het bijzonder, maar over alles wat belangrijk is." De recensent noemt het Stantons beste rol sinds zijn iconische optreden in Wim Wenders’ Paris, Texas (1986).
Lucky werd Stantons laatste film, want op 15 september vorig jaar overleed hij op 91-jarige leeftijd. De in een woestijnstadje spelende film gaat over een 90-jarige man die als atheïst niet rekent op een leven na de dood, maar toch onrustig wordt van het besef dat zijn tijd opraakt. Erover praten kan hij niet, want hij is geen man van veel woorden. David Lynch speelt een bijrolletje in het subtiele drama, dat makkelijk een sentimentele geriatrische smartlap had kunnen worden. John Carroll Lynch (geen familie), die we kennen als acteur, valt met zijn regiedebuut op late leeftijd (hij is 54) niet in die valkuil. Lucky is een fijne film om naar uit te zien, maar wie niet kan wachten tot de release op 8 maart kan eerder terecht in ’t Hoogt in Utrecht (9 februari) en Kino in Rotterdam (2 maart). De vertoningen zijn een initiatief van Chasing Reels, waarachter filmfanaat en -liefhebber Cedric Muyres zich verschuilt. Hij leidt de film ook in.