Focus: Films buiten de lijntjes

Uitgekeken op keurige drama’s die binnen de lijntjes kleuren? Dat is het B-Movie, Underground & Trash Film Festival (BUTFF) een goede remedie. Te zien zijn films ‘met geweld, creativiteit, absurditeit en smakeloosheid’. Maar er is ook poëzie, muziek en performances.

Geen festival zonder thema. ‘Eye for an Eye’ is dit jaar het wraakzuchtige thema van BUTFF. Dat is niet cultureel correct en moreel verheffend, zodat het festival zich gedwongen voelt om het thema in een sociaal-cultureel kader te zetten. Met negen rape-revenge films uit het verleden stelt het de vraag of deze films misogyn of emancipatoir zijn: “Hoe kijken we terug op deze erfenis in 2022? En hoe heeft het genre zich in de tijd ontwikkeld?”

Gast bij dit onderdeel is de Schotse actrice en regisseur Polyanna McIntosh, die de wraakfilms The Woman (2011) en Darlin’ (2019) regisseerde en er ook in speelde. Ook speelde ze twee jaar geleden in Revenge Ride (Melania Aitkenhead), waarin het subgenre van de vrouwelijke-motorbende-film herleeft. In een ver verleden waren zulke films soms populair (She Devils on Wheels, 1968), maar in de laatste decennia werden ze niet meer gemaakt.

In twaalf andere wraakfilms nemen mannen het heft in eigen hand, of beter gezegd: het pistool in eigen hand. Het archetype in dit genre is Charles Bronson, die zijn hoogtijdagen in de jaren zestig en zeventig beleefde. In de woorden van het satirische online punkmagazine The Hard Times: “You’re not a real punk until you’ve been shot by Charles Broson in the 70s.” Gast bij dit onderdeel is Robert Bronzi, acteur, stuntman, paardrijder en performer in western- en rodeoshows.

Naast ‘Eye for an Eye’ zijn er vijf subprogramma’s: ‘Pink Flamingo’s’, ‘Bloody Belgium’, ‘Shorts’ en ‘Shorts Marathon’ en ‘BUT Light’. ‘Pink Flamingo’s’ bevat lgbtqi+ films. Het festival vertoonde zulke films altijd al, maar benadrukt door ze in een speciaal programma te brengen de inclusiviteit en diversiteit van het festival. Hoewel, er zijn grenzen, stelt de organisatie: “BUTFF accepteert iedereen, als je maar een weirdo bent.”

In totaal vertoont het festival ruim zestig oude en nieuwe films. Teveel om op te noemen, maar een selectie geeft al een aardige indruk van wat de kijker kan verwachten: The Black Gestapo (Lee Frost, 1975), Brute Corps (Jerry Jameson, 1971), Deadbeat at Dawn (Jim van Bebber, 1988), Death Kiss (Rene Perez, 2018), Demon Seed (Donald Cammell, 1977), Hellbender (John Adams, 2021) en Lucifer’s Satanic Daughter (Chandler Thistle, 2021)

Poëzie-optredens en performances zijn er van Swagemakers Swarth, George van Loon, Rick Gewal Gademan, Michon van der Heijden, Jessica van Deursen, Daisy Darkpark, Lisa Chudalla, Ieke Trinks, Maja Bolier, Eleni Ploumi, Bart van Haren en Toine Dutch Bushman en Lin Klaassen. Optredens zijn er van de DJ’s Das Ding en Jack Fresia en de black metal-bands Impure, Neroth en Noctambulist. Ook te zien en te horen zijn het Poolse duo Siksa en de Rotterdamse punkband Buurtbeheer. De slotact op het festival is de Female Monsterband, een gelegenheidsformatie.

De ideale festivalbezoeker voldoet aan drie regels, stelt festivaldirecteur Alex Diehl: hij begint niet meteen te schreeuwen bij het zien van een druppel bloed, kan creativiteit tot in het absurde waarderen en weet filmkijken te combineren met gezelligheid. Wie in het profiel past weet waar hij naar toe moet.

B-Movie, Underground & Trash Film Festival | 31 augustus t/m 4 september | De Nieuwe Veste/Chassé Cinema/Bank 15, Breda