Focus: Aziatische caleidoscoop

A Boy and Sungreen

CinemAsia, het festival voor onafhankelijke én interessante Aziatische mainstreamfilms, blijft groeien. De twaalfde editie van het festival, dat van 5 t/m 10 maart in Kriteron, Lab111 en Rialto wordt gehouden, telt ruim veertig films uit vijftien landen.

Het heeft iets ongemakkelijks: spreken over de Aziatische cinema. Want wat delen films uit Vietnam en Taiwan met elkaar, om maar twee Aziatische landen te noemen? De Aziatische film is net zo’n abstractie als de Europese of de Afrikaanse film. Dat realiseert ook artistiek directeur Maggie Lee van CinemAsia zich. Zij schaart de Aziatische cinema dan ook niet onder één noemer, maar wil met een breed scala aan films de diversiteit tonen: “Samen laten zij de rijkdom aan thema’s en genres van de Aziatische film zien en reflecteren zij een complexe caleidoscoop van culturele, sociale en politiek karakteristieken uit de regio.”

De competitie, die negen films telt uit vele landen, voldoet zeker aan die omschrijving. De films, waaronder veel internationale prijswinnaars, kort op een rijtje. Het Koreaanse A Boy and Sungreen (Ahn Ju-young, 2018 ) is een lichtvoetig, humoristisch coming-of-age-drama. In het Indonesische Ave Maryam (Ertanto Robby, 2018) moet een op een priester verliefde non kiezen tussen een leven met god of met aardse liefde. De beeldtaal van de film doet de festivalorganisatoren denken aan het werk van Wong Kar-wai. In het Japanse, komische Born Bone Born (Toshiyuki Teruya, 2018) komt een versplinterde familie bij elkaar om hun vier jaar eerder overleden matriarch met een ritueel te herdenken.

Uit Maleisië komt Guang (Quek Shio-chuan, 2019), waarin een jongen zijn autistische broer opvoedt na de dood van hun moeder. Het Taiwanese Long Time No Sea (Heather Tsui, 2018) gaat over de worsteling van een groep eilandbewoners met traditie en moderniteit. In het Chinese The Looming Storm (Dong Yue, 2017) gaat een bewaker van een fabriek in een provinciestad na de vondst van lichaamsdelen van vrouwen op zoek naar de dader(s).
In het aan het einde van de negentiende eeuw spelende Vietnamese The Third Wife (Ash Mayfair, 2018) worstelt een jonge vrouw zich los van de patriarchale wurggreep op haar leven. Geworsteld wordt er ook in het uit Hong Kong afkomstige Tracey (Jun Li, 2018), waarin een man zich vrouw voelt. In het Indiase Tumbbad (Rahi Anil Barve en Adesh Prasad, 2018) tenslotte maakt een hebzuchtige kerel eeuwenoude geesten en monsters wakker. Dat is niet verstandig.

Naast de competitie is er een LGBTQ programma, zijn er thematische debatten en ontmoetingen met filmmakers.

cinemasia.nl