Focus: Arabische wereld zonder clichés
La vache
Met het Midden-Oosten is het in Nederland als met voetbal: iedereen heeft er verstand van en weet het beter. Het Festival Cinéma Arabe, dat van 11 t/m 17 april in Rialto, de Balie en Podium Mozaïek plaatsvindt, zoekt het niet in schreeuwerige opinies maar in verdieping. Het doel is een genuanceerd beeld van de Arabische wereld door vooroordelen en clichés te ontkrachten.
Belangrijk in een tijd waarin de nuance vaak op de vuilnishoop ligt. De organisatoren zijn dan ook verbijsterd dat Amsterdam de subsidie aan het festival heeft stopgezet. In hun woorden: "Het is onbegrijpelijk dat in de huidige tijd een festival en belangrijke bruggenbouwer tussen bevolkingsgroepen met uiteenlopende culturele en religieuze achtergrond, de grond onder de voeten wordt weggemaaid." Ondanks deze tegenslag zit het festival niet bij de pakken neer en bevat de negende editie een uitgebreid programma. Drie thema’s, waarover in de Balie wordt gedebatteerd, springen eruit. ‘Tussen twee vuren’ draait om jongeren die zich mede door de groeiende islamofobie aangetrokken voelen tot islamitisch radicalisme. ‘Focus op Libanon’ geeft een overzicht van het rijke heden en verleden van de Libanese cinema, waarin mainstream, arthouse en experiment elkaar niet in de weg zitten. Opmerkelijk is het grote aantal vrouwelijke regisseurs in het land. In ‘Feminisme en gender in de Arabische wereld’ komt onder andere de vraag aan bod of de Koran inherent vrouwvijandig is of dat een feministische lezing ook mogelijk is.
Het filmprogramma uit lange en korte fictiefilms en documentaires. Een paar titels. Van Karim Traïdia is de op zijn jeugd in Algerije gebaseerde dorpskroniek Chronicles of My Village te zien. In Foreign Body (Raja Amari) probeert een jonge Tunesische vrouw na de Jasmijnrevolutie in Frankrijk een nieuw leven op te bouwen. Headbang Lullaby (Hicham Lasri) is een gortdroge absurdistische komedie over een Marokkaanse politieagent die een brug moet bewaken waar de koning misschien overheen komt rijden. Aan humor ontbreekt het ook niet in de ‘koeienroadmovie’ La vache (Mohamed Hamidi), waarin een Algerijnse boer met zijn koe naar Parijs trekt om mee te doen aan een wie-heeft-de-mooiste-koe-wedstrijd.
Het verbaast niet dat er weinig te lachen valt bij de (vijf) documentaires in het programma. Twee voorbeelden. Investigating Paradise (Merzak Allouche) onderzoekt hoe fantasieën over het hiernamaals, zoals over maagden, doorwerken in de werkelijkheid. Latifa, a Life Standing (Jarmilla Buzkova) volgt de strijd van de moeder van de in 2012 in Toulouse door een terrorist doodgeschoten Imad ibn-Ziaten om jongeren van radicalisering te weerhouden.
Een selectie van het festivalprogramma is te zien in Filmhuis Den Haag, LantarenVenster, Lumière Cinema en de Verkadefabriek.