Kensuke’s Kingdom

Ver van de bewoonde wereld leert een aangespoelde jongen belangrijke levenslessen in deze handgetekende en prijswinnende animatie.

Sinds Robinson Crusoe is het overleven op een al dan niet onbewoond eiland een klassiek gegeven. De animatiefilm Kensuke’s Kingdom biedt een nieuwe variatie. Tiener Michael vaart tegen zijn zin met zijn ouders en zus op een zeilboot de wereld rond. Tijdens een zware storm slaat hij samen met zijn stiekem meegesmokkelde hond Stella overboord. Om na benauwde momenten aangespoeld op een strand de ogen te openen en – zoals dat in animatie mooi kan – langzaam de onherbergzame kust van een eiland te zien verschijnen.

Wanhopig en hongerig ontdekt stadsjongen Michael dat hij, afgezien van de kleurrijke dieren, niet alleen is. De oude Japanner Kensuke heeft zich hier teruggetrokken sinds hij soldaat was in de Tweede Wereldoorlog. De afzondering verkiezend, wetend dat zijn vrouw en kind zijn omgekomen bij de atoombom op Nagasaki. In de kleine wereld rond zijn luisterrijke boomhuis werd een groep orang-oetans zijn nieuwe familie. Kensuke ziet Michael aanvankelijk liever gaan dan komen, maar, niet heel verrassend, ontfermt zich toch over hem.

Na de wat lange en een tikje clichématige aanloop met familieperikelen op de boot is de manier waarop tegenpolen Michael en Kensuke elkaar langzaam vinden het eigenlijke verhaal. Een avontuurlijk drama, dat voorzichtig ook bredere thema’s aanstipt. Waaronder de (ietwat geromantiseerde) band tussen mens en natuur, zorg voor elkaar en het missen van je naasten.

Gebaseerd op een succesvol jeugdboek van Michael Morpurgo pakt het uit als een fabel die ook realistisch en herkenbaar is – heel geschikt voor animatie. In de uitwerking kiezen de makers vooral voor vertrouwde paden, met zo’n trouwhartige hond, een schattig jong aapje en een afwisseling van spannende, ontroerende en humoristische momenten. Onverwacht gevaar ontbreekt evenmin.

Iets vergelijkbaars valt te zeggen over de animatie – handgetekende 2D met achtergronden in gemengde techniek. Aan de ene kant prachtige werelden die Michaels gevoel weerspiegelen. Mooi detail is de manier waarop Michael en Kensuke, die elkaars taal niet spreken, met hun tekeningen communiceren, naast een scène waarin Kensuke’s oorlogsherinneringen via zijn geanimeerde prenten tot leven komen. Verdriet in de vorm van een inktdruppel. Aan de andere kant zijn de in heldere lijn getekende personages weliswaar aansprekend, maar ook wat conventioneel, zowel qua vorm als karakter.

Het had, kortom, best wat meer bravoure mogen hebben. Maar toch mooi dat deze sympathieke familiefilm – Nederlands ondertiteld, dus niet voor de allerjongsten – niet meewandelt met superhelden en cartoonfiguren. Een coming-of-age-avontuur dat zeker de jonge kijkers kan raken.