Hollandse Nieuwe 2025: Karin Junger over De pupil

In de reeks Hollandse Nieuwe beantwoorden makers wier film of serie op de komende editie van het Nederlands Film Festival in première gaan elk dezelfde vijf vragen.

1. Waar gaat je film over? “De pupil gaat over de relatie tussen een jongen van twaalf en zijn voetbaltrainer. Het kind is dol op zijn trainer en laat zich meeslepen in een seksuele relatie, zonder te beseffen wat het inhoudt en wat de consequenties zijn. We zien de verleiding, de leugens en eenzaamheid, de loyaliteitsconflicten en de allesoverheersende schaamte. We zien ook de fascinerende maar ongezonde dynamiek van de verhouding: het kind is in het begin duidelijk de onderliggende partij maar de machtsverhouding kantelt langzaam. Het kind is niet alleen maar slachtoffer, het heeft ook veerkracht. En de trainer is niet alleen maar een monster, al is het verleidelijk om dat te denken. Ik probeer ook te laten zien dat de hysterische, ontkennende of hardvochtige reacties van de mensen uit zijn omgeving bijna net zo beschadigend zijn voor het kind als het ‘misbruik’ zelf. Waar het uiteindelijk over gaat: adoratie, manipulatie, lust, loyaliteit, eenzaamheid, leugens, schaamte, onbegrip, ontkenning.”

2. Waarom wilde je deze film maken? “De film is losjes gebaseerd op het boek Je ogen verraden je van Steven van der Hoeven. Dat geeft een heel eerlijk en indringend beeld van wat het betekent om als kind van twaalf zoiets mee te maken. Ik vond het belangrijk om dit verhaal te vertellen omdat ik vind dat er vaak te eenduidige films over worden gemaakt. Zo van: er is een monster, als we dat uitschakelen dan is het probleem opgelost. Pedoseksuelen bestaan en we moeten ermee dealen. Het zijn mensen. Ze mogen geen kinderen misbruiken, maar het helpt niet om ze te demoniseren. Net zo goed als het niet helpt om het misbruik zo te dramatiseren dat het kind er zelf ook van overtuigd raakt dat het er nooit meer bovenop komt. De discussie is vaak zo idioot irrationeel dat een zinvol gesprek vrijwel onmogelijk is, terwijl dat precies is wat moet plaatsvinden. Ook juist om het te voorkomen. Want het gebeurt, op allerlei plekken, dus het gaat ons allemaal aan.”

3. Wat is je droomproject en waarom is het nog niet gemaakt? “Gelukkig denk ik niet zo, want ik zou daar heel ongelukkig van worden: het idee dat je een droomfilm hebt en dat je bent mislukt als je die niet maakt. Iedere film die ik maak is mijn droomproject als ik hem maak. Er is wel een project dat ik heel graag zou willen maken en waar ik nog niet echt aan begonnen ben omdat het zich in de Tweede Wereldoorlog afspeelt en ik eerst meer fictie-ervaring wilde. Maar ik heb altijd meerdere projecten in mijn hoofd en dat is prettig. Iedere film heeft zijn eigen uitdagingen.”

4. Waaraan ontbreekt het in de Nederlandse film? “’De Nederlandse film’ bestaat niet. Er zijn heel verschillende films en makers. Gelukkig maar. Wat ik mis in Nederland is zelfvertrouwen. Alles wordt vooral afgemeten aan soms discutabele heersende (morele) opvattingen en aan de mening van mensen in het buitenland. Wat ik mooi en belangrijk vind is oorspronkelijkheid. Dat je als schrijver en regisseur durft iets heel eigens te maken. Dat niet per se past in een genre, in een traditie. Zonder direct strategisch te denken of het wel zal aanslaan. Dat weet je namelijk nooit.”

5. Wat was een bepalend filmmoment in je leven? “Er zijn er meerdere geweest, denk ik. Ik herinner me dat ik mijn eerste film wilde maken en wanhopig op zoek was naar een coproducerende omroep. Ik ben toen gewoon naar Hilversum gereden en bij de toenmalige eindredacteur van een omroep naar binnen gestapt met mijn plan. En dat heeft toen gewerkt en ik kon mijn eerste film maken! Dat was wel cruciaal. Maar er zijn zoveel momenten die tellen. Het ontmoeten van de ideale acteur voor een rol. De chemie in een ploeg. De magie die soms ontstaat tijdens het draaien.”

De pupil gaat in première op het Nederlandse Film Festival (26 september t/m 3 oktober 2025) en draait vanaf 30 oktober in de bioscoop.