Focus: Van Hollywood tot punk met live muziek toe

Wat is er prettiger dan op een zomeravond in de openlucht naar een film kijken? Het kan nog prettiger. Het Nutshuis in Den Haag vertoont in zijn tuin onder de titel Senses of Cinema elke zaterdagavond in augustus uur een (moderne) klassieker voorafgegaan door live-muziek.

Er zijn zoveel openluchtfilmvertoningen deze zomer overal in Nederland dat het soms lijkt dat er meer mensen buiten naar films kijken dan binnen. En waarom ook niet, want wat is er prettiger dan op een mooie zomeravond in de openlucht naar een film kijken? Het kan nog prettiger. Het Nutshuis in Den Haag vertoont in zijn tuin onder de titel Senses of cinema elke zaterdag in augustus na zonsondergang een klassieker voorafgegaan door live-muziek. Niet zomaar muziek, maar muziek die een link heeft met de muziek in de vertoonde films. Om de ervaring nog aangenamer te maken, kan er ook worden gegeten bij de filmvertoningen.

Het door Filmkrantredacteur Hugo Emmerzael samengestelde programma opent 5 augustus met Billy Wilders Some Like It Hot (1959). Ter opfrissing van het geheugen: in de klassieker speelt Marilyn Monroe de frontvrouw van een damesjazzband, waarin twee door gangsters achtervolgde mannen verkleed als vrouw onderduiken. De verkleedpartij lukt zo goed dat ze begerige mannen van zich af moeten slaan. Ondertussen zoekt Monroe als frontvrouw een welgestelde huwelijkspartner. Klinkt misschien belegen, maar de briljante Wilder maakte er iets hilarisch van. Voor de film is er live muziek van het akoestische jazzkwartet rond altsaxofonist en zanger Job Chajes.

Van een andere orde is op 12 augustus All These Sleepless Nights (2016) van de Poolse regisseur Michal Marczak. De tegen fictie aanschurende documentaire dompelt de kijker onder in de belevingswereld van twee Poolse jongens op de drempel van volwassenheid. Gefrustreerd in de liefde storten zij zich vol overgave in het nachtleven van Warschau, constant op zoek naar het volgende feestje, pilletje of snuifje. De film is een ode aan het ongeremde jeugdige leven, maar heeft ook oog voor de duistere kant van het hedonistische najagen van, ja van wat? Geluk? Een constante roes? Een vlucht voor de werkelijkheid? De kijker mag het zeggen. Voor de film is er muziek van de elektronica-band Onegg.

Het uitbuiten van tragikomische misverstanden kun je wel overlaten aan Jim Jarmusch. Zelden deed hij het letterlijk zo crimineel als in Ghost Dog: The Way of the Samurai (1999). In de gangster- en maffiafilm, die 19 augustus is te zien, belandt een rappende zwarte Amerikaanse einzelgänger en huurmoordenaar — die desondanks leeft volgens de code van de Samurai — in een doodsstrijd met de New Yorkse maffia. Stoere jongens, die maffiosi, maar een Samurai kun je beter niet tegen je in het harnas jagen. Vooraf muziek van de Rotterdamse rapper Fabz Pi, die rapt over zijn leven, spiritualiteit en verlichting.

Senses of Cinema besluit 26 augustus met de cultklassieker Repo Man (1984) van Alex Cox. Met veel dank aan cameraman Robby Müller schetst de film een rauw en desolaat beeld van het leven in de marge in Los Angeles in de jaren tachtig. De film voert een groepje ambitieloze vrienden op, die wat proberen te verdienen door als ‘repo men’ gestolen auto’s op te sporen en terug te stelen. De legendarische Amerikaanse filmcriticus Roger Ebert zag in de film ‘een woestenij van menselijke ambities waarin snelle, bittere en sluwe jongens een paar centen kunnen verdienen.’ Klinkt somber, maar de film heeft een fijn gevoel voor wrang-komische en schurende humor. Natuurlijk is er daarvoor muziek van een punkband: PIZZA KNIFE uit Utrecht. De naam deugt alvast.

Senses of cinema, Het Nutshuis

Jos van der Burg