Focus: Kunstdocumentaires

Kunstdocumentaires zijn zelden te zien op de Nederlandse televisie en nog minder in de filmtheaters. Dat is jammer want er worden prachtige documentaires gemaakt over kunst en kunstenaars. Filmtheater Rialto doet er voor het zesde jaar iets aan met het programma Crack­ing the Frame, een maandelijks programma met internationale kunstdocumentaires die niet eerder in Nederland te zien zijn geweest.

De zesde editie start 21 september met de documentaire Eva Hesse (Marcie Begleiter), over de in 1936 in Hamburg geboren kunstenaar die in de jaren zestig in New York pionierde met latex, glasvezel en kunststof. Hesse had een tumultueus leven. Met haar ouders ontsnapte ze in de oorlog aan de nazi’s door net op tijd naar New York te vluchten. Toen ze negen was pleegde haar manisch-depressieve moeder zelfmoord. In Amerika ontwikkelde ze zich tot schilder en trouwde met de Ierse beeldhouwer Tom Doyle, die haar veelvuldig bedroog. We zouden dat allemaal niet weten als Hesse zich niet had ontwikkeld tot een innovatieve kunstenaar die schilderen inruilde voor sculpturen. In de jaren zestig moest er nog veel bevochten worden door vrouwelijke kunstenaars en Hesse keerde zich tegen mannelijk chauvinisme ("Excellence has no sex"). Ze ging een glanzende carrière tegemoet die veel te kort duurde, want in 1970 overleed ze op 34-jarige leeftijd aan een hersentumor. Na vertoning in Rialto rouleert Eva Hesse door zeven filmtheaters in het land: LantarenVenster, Filmschuur Haarlem, Filmtheater Hilversum, Chasse Breda, Filmfocus Arnhem, Natlab Eindhoven en Filmhuis Alkmaar. Ook te zien in deze theaters is de documentaire over Chantal Akermans leven en werk I Don’t Belong Anywhere — The Cinema of Chantal Akerman. De film gaat in op het leven en werk van Akkerman, kind van een Joodse vader die als onderduiker de oorlog overleefde en een uit Auschwitz teruggekeerde Joodse moeder. Wie de film heeft gezien, begrijpt iets beter waarom Akerman vorig jaar op 65-jarige leeftijd een einde aan haar leven maakte.