Focus: Overzichtsexpo videokunst
Nachtelijke Dwaling van Melanie Bonajo
Schrijven over videokunst is hetzelfde als proberen om water in een schepnetje te vangen. Museale videoinstallaties en geprojecteerde videobeelden moet je vooral zien. Wie erover schrijft, belandt al snel in onbegrijpelijk kunstjargon of nietszeggende algemeenheden. De expositie Close up — A New Generation of Film and Video Artists in The Netherlands in EYE kun je daarom het beste maar gewoon bezoeken.
De groepstentoonstelling die van 31 januari t/m 22 mei wordt gehouden, omvat een groot aantal recente film- en videowerken en installaties van een nieuwe generatie filmmakers/kunstenaars in Nederland. Typerend voor hun werk is dat het de grenzen tussen film, video en beeldende kunst slecht. Ze maken zowel werk voor het scherm, vaak meerdere schermen, als ruimtelijke installaties waarin bewegend beeld een rol speelt. De expositie wil een oberzicht geven van ontwikkelingen in deze kunst. Er is werk te zien van onder andere Melanie Bonajo. Zij legt, schrijven de organisatoren in een poging om water te vangen in een schepnetje, "in performatieve projecten de veranderende relatie tussen de moderne mens en diens omgeving onder de loep en verdiept zich in raadselachtige occulte rituelen." Zachary Formwalt bestudeert in zijn werken "de complexe relatie tussen geschiedenis, economie en beeldproductie." En Janis Rafa laat "catastrofes zien waarbij de oorzaak ambigu blijft." Ook zijn er films die "een hallucinerende, zintuiglijke begoocheling oproepen", naast installaties "waaraan wetenschappelijk en technologisch onderzoek ten grondslag ligt en geluid en licht belangrijke elementen vormen." Maar er is ook maatschappelijk geëngageerd werk, waaronder dat van Belit Sa? en Hamza Halloubi, "dat in poëtische overpeinzingen reflecteert op de situatie in de islamitische wereld." Duidelijk? Dan begrijpt u misschien ook deze omschrijving van de organisatoren: "Kunstenaar en componist Mariska de Groot heeft een installatie ontwikkeld met lichtprojecties op een groot aantal roterende schijven, die aan pre-cinema-apparaten doen denken. De projecties brengen een intrigerend schaduwspel teweeg van grafische patronen, beweging en reflecties op de wand. De frequenties van het licht worden daarbij opgevangen door licht-sensitieve speakers die het vervolgens tot geluid transformeren." We zeiden het al: videokunst moet je zien!