Het nieuwe kijken #75

Columnist Ebele Wybenga scrollde in een moment van verveling door het aanbod van Netflix. Zo’n moment dat we de komende corona-weken allemaal wel eens zullen ondervinden. Gelukkig is er Ghibli.

Totaal onverwacht werd ik op m’n 32ste gegrepen door een tekenfilm. In de krochten van Netflix verschuilt zich de wonderlijke titel Porco Rosso, een Studio Ghibli-productie uit 1992. Een Japanse avonturenfilm geschikt voor zes jaar en ouder, zonder verwachtingen aangeklikt in een melig moment van verveling.

De held is een piloot met een varkensgezicht, die tijdens het interbellum op luchtpiraten jaagt boven de Adriatische zee. Dat klinkt als een bespottelijk gegeven, maar het wordt door de tekenaars tot leven gebracht met onwaarschijnlijke fantasie en flair. Met zijn vuurrode watervliegtuig gaat voormalig oorlogsvlieger Porco de strijd aan met piraten, die met hun eigen watervliegtuigen op volle zee passagiersschepen belagen.

Net als de helden in talloze westerns is hij een premiejager. Onze protagonist met varkenssnuit heeft het chagrijnig-stoïcijnse karakter van het personage van Humphrey Bogart in Casablanca en heeft zijn thuisbasis in een baai die doet denken aan de Bond-film The Man with the Golden Gun. Hij laat zijn elegant belijnde watervliegtuig opknappen bij een kleine vliegtuigbouwer in Milaan, Piccolo S.P.A. genaamd, het soort geeky detail dat je verwacht in films van Wes Anderson. Dat geldt ook voor Hotel Adriano, gelegen op een idyllisch eilandje, waar watervliegtuigen aanleggen alsof het Riva’s zijn en piloten en piraten elkaar treffen in de bar. Een tekenfilm waarin voor volwassenen veel te genieten valt dus.

Hoewel de makers geen historisch realisme nastreven, weten ze de sfeer neer te zetten van het opkomende fascisme in Italië. “Ik ben liever een varken dan een fascist”, zegt Porco tegen een andere veteraan. Zoals in elke goede westernplot, eindigt de film met een duel om een meisje. Volgens een van de online fanpages was Porco Rosso oorspronkelijk bedoeld als een korte in-flight film voor Japan Airlines, maar wisten ze er door de rijkheid van het verhaal een lange film van te maken. We zien een fantasievariant van Europa zoals verbeeld door Japanse tekenaars, vol sprekende details uit de werkelijkheid, zoals prachtige watervliegtuigen gebaseerd op bestaande vooroorlogse modellen. Soms voelt Netflix als een beerput, soms vind je er zomaar iets verschrikkelijk origineels. Zoals een vliegend Italiaans varken verzonnen door Japanners.