Take 5: Felix van Groeningen Helaasheid…

Regisseur Felix van Groeningen maakte met de helaasheid der dingen weer een film over tragikomische randfiguren in België. 

1 Waarom wilde u juist dit boek verfilmen?
Het boek van Dimitri Verhulst is ontzettend rijk, in alle opzichten. Heel veel woorden, heel veel informatie, heel veel verschillende sferen en emoties. Van grimmig en wrang tot ontroerend en hilarisch en alles daar tussen in. De personages hebben iets moois, iets afstotelijks, iets poëtisch, iets vunzigs, iets karikaturaals en iets authentieks. Hun losbandigheid is stuitend maar hun samenhorigheid is pakkend. Ik wist dat ik van het boek een film wou maken toen ik de passage las waar Dimitri zijn demente grootmoeder bedankt. Ik weende en wist: dit is prachtig.

2 Er lijkt een kleine opleving te zijn in films die gaan over België zelf. Heeft dat te maken met de actuele Belgische zoektocht naar identiteit?
Ik weet het niet. Ik denk niet dat die zoektocht te maken heeft met een groter Verhaal, maar ik ben wel blij dat er inderdaad een aantal zeer ‘Belgische’ films zijn gemaakt. Ze resulteren in ieder geval in redelijk originele films.

3 Wat typeert de nieuwe generatie Belgische filmmakers?
De nieuwe generatie filmmakers is eigenlijk bijzonder verscheiden. Het is dus moeilijk om daar een lijn in te trekken. Ik denk ook niet dat dat moet. De verscheidenheid is voor het eerst echt een pluspunt, denk ik. Iedereen werkt aan zijn eigen stijl en oeuvre. Er worden intieme films gemaakt, gore bijna-horror, gestoorde komedies én echte blockbusters. Tegelijk beïnvloedt iedereen elkaar en ontstaat er een gezonde jaloezie over het succes van de ander. Het pusht ons allemaal om extremere keuzes te maken in het soort films dat we willen maken. Enfin, zo voel ik het aan, misschien en allicht dat anderen van mijn generatie daar anders over denken.

4 Het beeld dat in films als ex-drummer, eldorado, aanrijding in moscou en nu de helaasheid der dingen oprijst is dat België een land is van viezige, langharige mannen die continu bier drinken en zich niet verder ontwikkelen dan strikt noodzakelijk voor een leven aan de onderkant van de samenleving. In hoeverre klopt dit beeld?
Het klopt perfect. Net zoals het algemeen bekend is dat álle Nederlanders weed roken én klompen dragen!

5 Het lijkt of de typisch Belgische film met een hoofdrol voor tragikomische randfiguren, meer en meer mag rekenen op internationale aandacht. Waarom denkt u dat juist dit type films momenteel zo aanslaat?
God, dat is toeval, vermoed ik…? Tegelijk: echt bedreven in de genrefilm zijn we niet en dan kom je al snel uit bij verhalen over dit soort figuren… Ik weet het niet. We zijn in ieder geval goed in onszelf te kakken zetten, en dat op zich is toch ook wat waard.

Olga van Ditzhuijzen