Un homme à la hauteur

Een romantische komedie in het la Douce France van stokbrood en wijn, met een gekortwiekte Jean Dujardin.

Laurent Tirard beweegt zich met zijn films aan de luchtige kant van het Franse filmspectrum. Soms pakt dat heel aardig uit, zoals met zijn bewerkingen van de Petit Nico­las-boeken van René Goscinny. Familiefilms die een nostalgisch Frankrijk tonen zoals toeristen dat graag zien: het la Douce France van stokbrood, wijn en avontuurlijke kaasjes. Tirards dieptepunt was ook gebaseerd op werk van Goscinny: met Astérix & Obelix bij de Britten leverde hij veruit de belabberdste aflevering af in de toch al niet zo beste reeks verfilmingen van de befaamde stripserie.
In de romantische komedie Un homme à la hauteur laat Tirard zich kennen als een regisseur die aardige beeldgrappen kan componeren, maar wel angstvallig binnen de lijntjes van het genre kleurt. De film draait om de relatie tussen de mooie blondine Diane (Virginie Efira) en de ondernemende Alexandre (Jean Dujardin), een man van 1 meter 37. Bij de eerste ontmoeting hebben de twee onmiddellijk een klik: hij heeft haar telefoon gevonden en belt haar thuis. Bij de tweede ontmoeting schrikt Diane zichtbaar van Alexandre’s lengte, die geaccentueerd wordt doordat Tirard het onwaarschijnlijke koppel voortdurend van de zijkant filmt, terwijl ze tegenover elkaar staan.
Hoe dan ook, de kleine Alexandre ontpopt zich als een man van de wereld die zich voortdurend in privévliegtuigjes laat rondvliegen. Diane valt voor hem, maar uiteraard werpt het script een reeks psychologische, sociale én fysieke hindernissen op om het moment waarop de twee geliefden elkaar in de armen vallen zo lang mogelijk uit te stellen. Tirard gaf zijn film een zonnige uitstraling en Efira en Dujardin hebben een plezierige chemie. Daarmee is ook alles wel gezegd: voor de rest bewandelt Un homme à la hauteur in het romkom-genre louter platgetreden paden.

Fritz de Jong