The Sisters Brothers

Geen zwijgzame cowboys maar ongelooflijke kletskoppen

Vol bloedvergieten, maar ook de leukste én fijngevoeligste western in tijden. John C. Reilly en Joaquin Phoenix zijn Eli en Charlie Sisters, die als huurmoordenaars door het wilde westen trekken.

Het afgelopen Filmfestival Venetië toonde zo veel variaties op de western, dat je gerust van een opleving kunt spreken. Jennifer Kent, de enige vrouw in competitie, maakte met The Nightingale de gewelddadigste variant: een Australische western annex feministische wraakfilm vol verkrachting en moord, waarin ze in één grandioze beweging kolonialisme, racisme en seksisme aan de kaak stelt. De Coen Brothers kwamen met The Ballad of Buster Scruggs, een in westernsferen gedrenkt zesluik. Zelfs Carlos Reygadas, hoofdrolspeler in zijn eigen fascinerende, drie uur durende relatiedrama Nuestro tiempo, bleek uitgedost als hedendaagse cowboy een Mexicaanse ranch te runnen met een gedenkwaardig woeste stier.

Het zijn filmmakers met verschillende humeuren en temperamenten die allemaal op de een of andere manier reflecteren op geweld. De Franse regisseur Jacques Audiard idem. The Sisters Brothers, terecht bekroond met de prijs voor de beste regie, zit vol bloedvergieten, maar is ook de leukste én fijngevoeligste western in tijden. John C. Reilly en Joaquin Phoenix zijn de broers uit de titel, Eli en Charlie Sisters, die als huurmoordenaars door het wilde westen trekken. Het is midden negentiende eeuw. Ze zijn in deze wereld opgegroeid, weten niet beter. Als ze van de mysterieuze Commodore (een verrassende cameo van Rutger Hauer) de opdracht krijgen om een zekere Warm op te sporen en om te leggen, gaan ze op pad om het zaakje te regelen.

Tegelijkertijd druist Audiard in tegen bekende westernregels. Zijn broers zijn geen zwijgzame helden maar ongelooflijke kletskoppen. Reilly en Phoenix ontpoppen zich als een droogkomisch duo, galopperend in een plensbui. Phoenix is hilarisch als de drankzuchtige, meedogenloze Charlie en Reilly, die de film ook produceerde, is even innemend als de oudere Eli die hem continu uit de brand helpt, of andersom.
The Sisters Brothers is daarmee vooral een film over broederliefde en kameraadschap. Een verhaal ook dat in het teken staat van een geleidelijk ontwaken, alsof het afscheid van die oude, wilde, vijandige wereld aanstonds is. Op hun reis van Oregon naar Californië ontdekt Eli de tandenborstel, en in San Francisco zit hij voor het eerst op een echt toilet. De civilisatie is in zicht.

In een parallel verhaal volgen we een ander duo, de gezochte Warm (Riz Ahmed) die optrekt met een zekere Morris (Jake Gyllenhaal). Als de vier elkaar uiteindelijk ontmoeten, is dat geen eindpunt, maar een nieuw begin. En zo zit deze feestelijke western, opgenomen in Spanje en Roemenië, en gebaseerd op de gelijknamige roman van Patrick DeWitt uit 2011, vol wendingen en verrassingen. Het slot, waarin de broers doodmoe thuis komen bij hun moeder, is van een zeldzame schoonheid.