THE BIRD CAN’T FLY

Te groot voor z'n kooi

  • Datum 06-10-2010
  • Auteur
  • Gerelateerde Films THE BIRD CAN’T FLY
  • Regie
    Threes Anna
    Te zien vanaf
    01-01-2007
    Land
    Nederland
  • Deel dit artikel

Threes Anna’s the bird can’t fly toont een klein drama over een vrouw en haar kleinzoon in het vervallen diamantdorp Fairlands. Té klein om de grotere symboliek van de film te herbergen.

In de keuken van het Paradise Hotel heeft Melody (Barbara Hershey) de touwtjes stevig in handen. Ook als een telefoontje haar overduidelijk slecht nieuws bezorgt blijft ze schijnbaar onverstoorbaar. Pas als ze terugkeert in haar Afrikaanse geboortedorp Fairlands (er wordt geen specifiek land genoemd, maar Zuid-Afrika lijkt de meest directe inspiratiebron) en blijkt dat haar dochter June, die ze ruim tien jaar niet gezien of gesproken heeft, al bijna begraven is, laat ze heel even haar emoties de vrije loop. Tot ze ontdekt dat June een zoon heeft waar ze niets van afwist, River. Dus rijst de vraag of hij beter af is bij zijn vader Scoop (Tony Kgoroge) in het stervende derde-werelddorp Fairlands of bij zijn oma in het rijke Westen.
Regisseur Threes Anna won met haar speelfilmdebuut the bird can’t fly de Filmprijs van de stad Utrecht, na jarenlang actief te zijn geweest in het theater. Ze richtte zich de afgelopen jaren vooral op locatietheater, en deze achtergrond heeft duidelijk zijn weerslag op de film. the bird can’t fly speelt zich vrijwel geheel af in het dorpje Fairlands, dat in één oogopslag te overzien is. Met de nadruk op de symbolische waarde van vrijwel alle elementen van het beeld — van het alom aanwezige zand tot de kleine papieren bloemen aan de wand van Scoops hut — krijgt het dorp vaak een theatrale sfeer. Het soms wat houterige acteerwerk van de grotendeels niet-professionele cast helpt daarbij niet.

Struisvogels
Dat de film theatrale elementen heeft, wil overigens niet zeggen dat the bird can’t fly niet cinematografisch is. Integendeel: met name als de wind opsteekt en het zand alle hoeken van het beeld vult, is de film bij vlagen visueel zeer indrukwekkend. Ook in de kalmere delen weet regisseur Anna continu aparte blikpunten en onverwachtse camerahoeken te vinden. Maar dit kan niet verhullen dat het drama te klein is voor de grootse symbolische illusies die het beeld overheersen.
Dit drama draait uiteindelijk om het getouwtrek rond de jongen River, tussen de bazige oma, de onverschillige maar koppige vader en de jongen zelf, die het liefst struisvogels wil fokken. Deze hebben hun betrekking genomen op de begraafplaats van het vroeger zo welvarende diamantdorp, dat inmiddels aan verval onderhevig is. Het ooit zo statige hotel van het dorpje, waar Melody haar carrière begon, is door de jaren heen volledig onder het zand bedolven geraakt.
Dat dit hotel Paradise Hotel heet, net als het westerse hotel waarmee de film begint, en dat het deel dat nog boven het zand uitsteekt er exact hetzelfde uitziet als zijn nog altijd glorieuze evenknie, spreekt boekdelen over het grotere verhaal dat the bird can’t fly wil vertellen. Het weet alleen net niet te raken.

Joost Broeren