TERRIBLY HAPPY

Wegzakken in het Deense moeras

  • Datum 07-02-2011
  • Auteur
  • Gerelateerde Films TERRIBLY HAPPY
  • Regie
    Henrik Ruben Genz
    Te zien vanaf
    01-01-2008
    Land
    Denemarken
  • Deel dit artikel

In het Deense gehucht Skarrild verdwijnen alle problemen in het moeras, ontdekt de nieuwe sheriff Robert Jensen in terribly happy van Henrik Ruben Genz.

"Misschien gaat het je hier wel bevallen", zo probeert de chef van politieman Robert Jensen de jonge agent te troosten. Robert betwijfelt het. Na een onduidelijk ‘incident’ in Kopenhagen is hij verscheept naar Skarrild, een klein dorpje in de Deense moeraslanden van Zuid-Jutland. Zo’n dorp van vijf man, een paardenkop en een kroeg. Waar iedereen z’n was op dezelfde manier aan de lijn hangt. Waar het al spannend is als de buurvrouw een keer met een schuin oog naar je kijkt. Niet een plek dus waar Robert veel misdaad en actie verwacht. Dus luistert hij nog maar eens naar de voicemail van zijn ex en dochter, zonder iets in te durven spreken, en hoopt op een snel einde aan zijn verblijf in deze vergeten uithoek.
Maar Skarrild blijkt ook het dorp waar van alles verdwijnt in de natuurlijke doofpot van de moerassen. En waar de tienjarige Dorthe met haar piepende kinderwagen de straat op gaat als haar ouders weer eens ruzie hebben. En waar Robert uiteindelijk verstrikt raakt in de intrige van die ouders: de ravissante Ingerlise die duidelijk een oogje op de nieuwe ‘sheriff’ heeft; en haar echtgenoot Jørgen, het alfamannetje van Skarrrild, die zich vervolgens uiteraard met Robert gaat bemoeien.

Zompiger
‘Gebaseerd op ware gebeurtenissen’, meldt terribly happy in de openingscredits. Dat zal dan zéér in de verte zijn, met in ieder geval Erling Jepsens gelijknamige, zwartkomische roman als tussenstap. Ongeveer zoals fargo (Joel & Ethan Coen, 1996) op ware gebeurtenissen kan zijn gebaseerd. Het is niet de laatste keer dat terribly happy doet denken aan die film, en het werk van de Coens in het algemeen. Dat zit hem niet alleen in de ‘small town USA’-sfeer die Skarrild heeft; regisseur Henrik Ruben Genz vergelijkt zijn film in de persmap met een western, en die inspiratiebron is duidelijk voelbaar, al is alles in Skarrild dan wat zompiger dan in het Amerikaanse woestijnzand. Ook hier lege straten en cowboyhoeden, en een nieuwe sheriff die de plaatselijke mysteries tracht te doorgronden.
Maar veel meer nog is het de lichtelijk absurde sfeer van de film die aan de Coens doet denken, maar ook aan bijvoorbeeld aan de televisieserie Twin Peaks. Dat zit in de geslotenheid van de dorpsbewoners, die elke nieuwkomer met argusogen bekijken. En het zit vooral in de vreemde camerastandpunten die Genz en zijn cameraman Jørgen Johansson kiezen: net een tikje scheef, van een iets te laag of te hoog standpunt, of net te dicht op de persoon. Apart, zonder direct de aandacht op zich te vestigen, maar daardoor des te beter in het oproepen van een unheimische sfeer.

Joost Broeren