Small Town Murder Songs

Nick Cave meets Bertolt Brecht in het eigenzinnige misdaaddrama Small Tower Murder Songs.

Small Town Murder Songs zou de titel van de nieuwe cd van Nick Cave kunnen zijn dus het verbaast niet dat de soundtrack de hoofdrol speelt in dit psychologische mennonieten-misdaaddrama. De meerstemmige gospelzang, ondersteund door opzwepende drumritmes, zorgt voor een vervreemdende onderlaag, waarmee regisseur Ed Gass-Donnelly (1977) aansluiting lijkt te willen vinden bij het droge absurdisme van de Coen Brothers en Jim Jarmusch. Al voel je hier meer onderhuidse dreiging dan bij die andere makers.
Een hechte, doopsgezinde plattelandsgemeenschap ontwaakt uit een lange winterslaap als langs de kant van de weg het lijk van een jonge vrouw wordt gevonden. Peter Stormare (Fargo, Dancer in the Dark) is perfect gecast als de uitgerangeerde sheriff Walter die voor het eerst in zijn carrière met een groot misdrijf te maken krijgt. Vanwege zijn keurige huisvader-uiterlijk lijkt hij een gezagsgetrouwe diender, maar Stormare’s mysterieuze, stoïcijnse spel doet vermoeden dat daaronder iets anders schuilgaat. Twee oude bekenden blijken sleutelfiguren in de moordzaak, en zij confronteren Walter met de demonen uit zijn verleden.

Gospelrock
God meets us where we’re at — een treffende omschrijving van de proef die Walter te wachten staat. Gass-Donnelly stopt de hele film vol met even onheilspellende als belerende bijbelse clichés, die als dwingende tussentitels op het scherm verschijnen. Is het de regisseur menens? Wil hij ons de christelijke les leren dat je het noodlot niet kunt ontlopen? Dat je karakter nu eenmaal een onontkoombaar gegeven is? Of bedoelt hij het ironisch en zijn de teksten ook een manier om de kijker aan te zetten tot introspectie?
Als ironisch vehikel met Brechtiaans vervreemdingseffect komt Small Town Murder Songs toch een beetje halfslachtig over. Daarvoor ontwikkelt het door de regisseur zelf geschreven scenario zich te veel volgens vertrouwde lijnen. En als thriller is de film nogal voorspelbaar want via een aantal omwegen komen we bij de meest voor de hand liggende verdachte uit. Gass-Donnelly legt ook teveel nadruk op het psychologisch realisme waardoor dit een traditionele karakterstudie over het spanningsveld tussen ratio en innerlijke driften is geworden zonder dat daar echt verfrissende inzichten aan zijn toegevoegd.
Zo laat Small Town Murder Songs zich gemakkelijk in een hokje vangen, de eigenzinnige gospelrock van de Canadese formatie Bruce Peninsula ten spijt. Op het grensvlak van genre en experiment neigt Gass-Donnelly te veel naar de veilige kant.

Niels Bakker