RANDOM HEARTS

Sydney Pollack: Navigeren door Hollywood

  • Datum 11-01-2011
  • Auteur
  • Gerelateerde Films RANDOM HEARTS
  • Regie
    Sydney Pollack
    Te zien vanaf
    01-01-1999
    Land
    Verenigde Staten
  • Deel dit artikel

Sydney Pollack kan het zich permitteren om af en toe een film te maken die minder goed in de markt ligt. Random hearts, een overspeldrama met Harrison Ford, is er zo één. "Ik vroeg me al jaren af: waarom is bedrogen worden door je geliefde erger dan doodgaan?"

Sydney Pollack werd onlangs door het Amerikaanse vakblad Variety uitgeroepen tot ‘de ultieme mainstream regisseur’. Hij bekleedt vele functies in de filmwereld, is geliefd onder de Hollywood-bazen en is de vertrouweling van vele regisseurs geweest, van Spielberg tot Kubrick en Billy Wilder. Met zijn nieuwste film Random hearts neemt de regisseur van Tootsie, Out of Africa en The firm een risico, want de gedragen film zal niet bij iedereen in de smaak vallen.
Random hearts is een nogal ongewoon, langgerekt liefdesdrama, waarin de levens van een politieman en een vrouwelijke senator (Harrison Ford en Kristin Scott Thomas) elkaar kruisen doordat hun echtgenoten bij een vliegtuigongeluk om het leven komen. Na speurwerk blijkt dat hun geliefden een verhouding met elkaar hadden. Door de ontdekking van dit overspel komt hun hele leven en alles wat ze als vanzelfsprekend aannamen in een ander daglicht te staan. Ze vinden schrale troost in elkaars armen, maar hun verhouding is op zo’n vreemde basis gestoeld, dat de kijker niet moet rekenen op een zwijmelfilm, maar eerder op een verdrietig stemmend drama. Wat dan ook de bedoeling is van Pollack.
"Ik verwacht niet dat de film een blockbuster gaat worden, want de film mikt niet op vijftienjarige kids, maar op een ouder publiek. Het onderwerp is te treurig om flink te scoren. Elk goed liefdesverhaal, van Dr. Zhivago tot Brief encounter, gaat over de obstakels in de liefde, en ook in Random hearts beginnen de twee aan een onmogelijke relatie. De sleutelscène is die waarin ze voor het eerst de liefde proberen te bedrijven in een auto, wat resulteert in een behoorlijk pijnlijke vrijpartij. Het was de moeilijkste scène die ik ooit geregisseerd heb. Hierin komen veel gevoelens tegelijk tot uitdrukking: liefde, wraak op hun overleden echtgenoten, rouw, boosheid, lust. Ik denk dat het publiek zich er ongemakkelijk bij zal voelen, want het is allesbehalve een romantische scène."

Zenuw
Pollack was zelf nog recentelijk op het witte doek te zien in Eyes wide shut van Stanley Kubrick (als de man die een hoertje met een overdosis drugs in zijn kamer vindt), een film waar Random hearts inhoudelijk enig verwantschap mee heeft. In Eyes wide shut worstelt een echtpaar met overspelige gedachtes, terwijl in Random hearts de nadruk ligt op de slachtoffers van het vreemdgaan.
"Het is stom toeval. Zelf vraag ik me al jaren af waarom overspel zo’n enorme impact op mensen heeft. Het kan mensen echt tot waanzin drijven als ze ontdekken dat ze bedrogen worden door hun geliefde. Wat is de zenuw die hier geraakt wordt? Waarom is het bijna erger dan doodgaan? Ik stelde mezelf vele, vele vragen, maar uiteindelijk kon ik geen enkel antwoord vinden, het riep alleen maar meer vragen op. Ook in de film vertel ik niet waarom ze vreemd zijn gegaan, hoe graag de personages en het publiek dat ook willen weten. Er is geen simpele verklaring te geven. Ze moeten leren leven met de wetenschap dat hun echtgenoten van hen hielden, maar tóch overspel pleegden. Het antwoord is dat er geen antwoord is."

Buffer
Alhoewel Pollack een comfortabele positie inneemt in Hollywood, was hij zich er bij Random hearts van bewust dat het onderwerp niet lekker in de markt ligt en dat er dus wat op het spel stond. "Film is big business, waarbij ook aandeelhouders een vinger in de pap hebben. Ik probeer op een zo intelligent mogelijke wijze te werken binnen het systeem. Als je zoals ik achttien films hebt gemaakt, hoop je het recht te verdienen om naast de mainstream-films ook af en toe een persoonlijke film te maken. Helaas zijn dat vaak de films die floppen. Bobby Deerfield was een film die mij dierbaar is, maar niemand wilde een kaartje kopen om Al Pacino een saaie vent te zien spelen. En Havana ligt me na aan het hart, maar die flopte ook."
De door de wol geverfde regisseur profiteert van zijn kennis van ‘het systeem’ door andermans films te produceren. "Het zijn vaak films met een klein budget, onafhankelijk van een grote studio gemaakt. Zoals Sliding doors of Birthday girl, die binnenkort in Amerika wordt uitgebracht. Mijn productiebedrijf Mirage heeft ook een aantal films geproduceerd van buitenlandse regisseurs die voor het eerst een film in Amerika gingen maken. Zoals Kenneth Branagh met Dead again en Ang Lee met Sense and sensibility. Ang Lee was doodsbang om met de Hollywoodstudio’s in zee te gaan. Wij vormden een soort buffer tussen hem en de studio’s, waardoor hij zijn gang kon gaan. Zo navigeer ik door de wateren van Hollywood, door af en toe langs de rand te scheren en af en toe iets commercieels te maken."

Mariska Graveland