One for the Money

Zeven misdaadsloten tegelijk

  • Datum 29-03-2012
  • Auteur
  • Gerelateerde Films One for the Money
  • Regie
    Julie Anne Robinson
    Te zien vanaf
    01-01-2012
    Land
    Verenigde Staten
  • Deel dit artikel

Hoe omschrijvend wil je een titel hebben: One for the Money slaat misschien op hoofdpersoon Stephanie Plum die premiejager wordt, maar is ook iets te goed toe te passen op de film zelf, die duidelijk alleen voor het geld werd gemaakt.

Ongelofelijk: het duurde ruim achttien jaar voor Janet Evanovich’s bestseller One for the Money, over kersverse premiejager Stephanie Plum, werd verfilmd. In de tussentijd verschenen er nog eens zeventien boeken met Plum in de hoofdrol, plus wat novelles en korte verhalen. Nog ongelofelijker: in die achttien jaar was er niets beters van te brouwen dan deze mislukt-melige misdaadkomedie.
Wanneer Plum (hier gespeeld door Katherine Heigl met ongeloofwaardige bruine krullen en nog ongeloofwaardiger plat accent) ontslagen wordt als lingerieverkoopster vindt ze nieuw emplooi als premiejager in het bedrijfje van haar neef. Haar eerste opdracht: de van moord beschuldigde politieagent Joe Morelli (Jason O’Mara), waar Plum zelf nog een appeltje mee te schillen heeft omdat hij haar na een one night stand nooit meer belde. Zo kunnen de twee zich wanneer ze elkaar ontmoeten uitleven op luchtig bedoelde maar wanhopig overkomende ruziespelletjes. Een tenenkrommend voorbeeld: de vijf (!) scenaristen vonden het zinnetje "We’re ancient history, like the pyramids, baby" blijkbaar zó amusant, dat het meerdere malen voorbijkomt.
Onder regie van televisieveteraan Julie Anne Robinson (die eerder met Heigl samenwerkte voor diverse afleveringen van de ziekenhuissoap Grey’s Anatomy) stort Plum zich zonder kleerscheuren in zeven misdaadsloten tegelijk, om telkens weer uit de brand geholpen te worden door Morelli of door haar collega Ranger (Daniel Sunjata). Van de stoere, zelfstandige en zelfverzekerede Plum uit de boekjes is weinig over, klagen de fans. De filmreeks waar de studio duidelijk op hoopt, lijkt daarmee in de kiem gesmoord.

Joost Broeren