One Day

15 juli is de datum waarop het allemaal gebeurt in Lone Scherfigs One Day. Of beter gezegd: ieder jaar op 15 juli gebeurt het steeds nét niet in deze langdradige romantische boekverfilming.

15 juli 1988. Edinburgh. Emma (Anne Hathaway) en Dexter (Jim Sturgess) belanden in bed. Zij is intelligent, talentvol en wil de wereld veranderen. Hij is een losbol. Van seks komt niet veel, maar het worden vrienden voor het leven — al ligt de liefde natuurlijk altijd op de loer.
Aanvankelijk lijkt het Dexter voor de wind te gaan. Op 15 juli 1990 geeft hij Engelse les in Parijs, terwijl Emma genoegen moet nemen met een baantje in een Mexicaans restaurant: ‘Welcome to the graveyard of ambition.’ Hij wordt (15 juli 1994) presentator van een populair televisieprogramma; zij treedt zonder enthousiasme in het huwelijk met de lieve, maar niet bijster opwindende Ian. Maar dan ontwikkelt Dexter een drank- en drugsprobleem en wordt hij op zijn tweeëndertigste ontslagen, terwijl Emma juist opnieuw opbloeit.
One Day, gebaseerd op de gelijknamige bestseller van David Nicholls, is een goed geacteerde film die zich bovendien afspeelt in schitterende steden als Edinburgh, Londen en Parijs. De mooie plaatjes en Emma’s snedige gevoel voor humor maskeren enigszins hoe voorspelbaar en braaf One Day eigenlijk is. ‘If I could give you just one gift, do you know what it would be? Confidence.’
Het zijn vooral zulke oninteressante personages. Emma wordt een wereldverbeteraar genoemd, maar ze valt eigenlijk nooit te betrappen op een politieke mening. En schrijnend wordt Dexters alcoholisme nooit. One Day brengt voortdurend zaken in stelling die op drama lijken, maar op de meest voor de hand liggende wijze worden afgeraffeld.
Na alle wendingen en de voortdurende herhaling van die datum, kun je er nauwelijks nog iets om geven. De Deense regisseuse Lone Scherfig maakte in 2000 Italian for Beginners, een romantische komedie die ver weg bleef van het valse sentiment. Met One Day gaat ze de verkeerde kant op.

Barend de Voogd