Marlina the Murderer in Four Acts

Deze gestileerde, feministische western over een vrijgevochten vrouw is een verfrissende en noodzakelijke toevoeging aan het westerngenre, en te zien op IFFR.

Marlina woont op een afgelegen plek op het dunbevolkte Indonesische eiland Soemba, waar ze in een eenvoudig houten huis wordt vergezeld door de mummie van haar man, die enkele maanden eerder overleed. Volgens culturele, pre-islamitische gebruiken hoeven overledenen niet direct begraven te worden, en dus zit Marlina’s geprepareerde eega voorovergebogen in een soort slaaphouding in het eetvertrek, uitgedost in een kleurrijk gewaad. Dat ze sinds enige tijd alleen is, maakt haar wel kwetsbaar, zo weet ook bendeleider Markus. Hij stapt op een dag Marlina’s huis binnen, en kondigt aan dat hij met zijn zes vrienden, die nog onderweg zijn, haar waardevolle bezittingen zal opeisen, waaronder haar vee. Waarop alle mannen, zo verkondigt hij, een voor een met haar naar bed gaan: "Je zal de meest gelukkige vrouw zijn."
Met dat gruwelijke beeld in het vooruitzicht bekokstooft Marlina een plan: met haar overheerlijke kippensoep vergiftigt ze de eerste vier schurken, waarop ze na een ongelukkige samenkomst van omstandigheden alsnog bij Markus in bed belandt. Tijdens de verkrachting klimt ze bovenop hem, waarop ze zijn machete weet te bemachtigen en hem op bloederige wijze onthoofdt. Hiermee komt de eerste akte, ‘De beroving’, op groteske wijze tot een einde. In de daaropvolgende drie hoofdstukken wordt Marlina achternagezeten door Markus’ immer gitaartokkelende, hoofdeloze geest. Terwijl ze ook nog een appeltje te schillen heeft met de twee overgebleven lieden.
Met Markus’ hoofd gewikkeld in een doek zet ze koers naar het politiebureau, mijlen verderop. Eerst in een bus, dan te paard. Filmmaker Mouly Surya toont haar onwrikbare hoofdpersonage, een onvervalste loner, volgens de mores van de western, in weidse landschappen, begeleid door temperamentvolle muziek. Ook heeft ze oog voor de lokale cultuur waar het arme eiland rijk aan is, met schilderachtige tableaus belicht door olielampen. Bovenal is de focus op de andere vrouwelijke eilandbewoners een verfrissende en noodzakelijke toevoeging aan het westerngenre: zo deelt Marlina tijdens een geestige plaspauze haar belevenissen met haar lotgenoot, de zwangere Novi.

Omar Larabi