MAMMOTH

Wat knaagt daar zo?

  • Datum 08-12-2010
  • Auteur
  • Gerelateerde Films MAMMOTH
  • Regie
    Lukas Moodysson
    Te zien vanaf
    01-01-2009
    Land
    Zweden/Denemarken/Duitsland
  • Deel dit artikel

Lukas Moodysson laat in mammoth zie hoe zwak en sterk we zijn, zonder te oordelen.

De Zweedse regisseur Lukas Moodysson heeft een scherpe radar voor maatschappelijke buitenbeentjes en uitwassen (fucking åmål, together, lilya 4-ever, a hole in my heart). Hij gaat daarbij steeds radicaler te werk en groeide zo uit tot een van de uitdagendste Europese regisseurs van deze tijd. Met mammoth gooit hij ook een steen in de vijver maar zwaait daarbij niet zo wild om zich heen als bij a hole in my heart. Moodysson laat de herkenbare dilemma’s zien van een modern New Yorks gezin en van een Filippijnse moeder die haar kinderen heeft moeten achterlaten. Hun levens zijn knap met elkaar verweven. De Filippijnse werkt als kindermeisje bij het rijke New Yorkse echtpaar, en bij iedereen knaagt er wat. Vooral de New Yorkse vrouw loopt rond met een schuldgevoel: door haar extreem drukke baan als chirurg heeft ze weinig tijd voor haar dochter, maar ze redt in het ziekenhuis ondertussen wel de levens van andere kinderen. Goed excuus dus. De nanny kampt ondertussen met een nog veel groter schuldgevoel: ze heeft haar twee zoons moeten achterlaten om in Amerika wat geld te verdienen, zodat ze nu slaapliedjes zingt voor iemand anders kind dan de hare. Ook zij doet goed werk en heeft een goed excuus: het geld is zo hard nodig. Maar toch klopt er iets niet. De balans is zoek.
De verstrengelde vorm is knap gekozen door Moodysson. mammoth begint en eindigt met het vertrek en de thuiskomst van de echtgenoot (Gael García Bernal) die voor zakenreis naar Thailand reist. Hier ontwikkelt hij als rijke in een arm land een steeds groter schuldgevoel, waarna hij de luxe hotelkamers verruilt voor een goedkoop hutje aan het strand. Omdat hij de prostituees van zich af moet slaan, ontpopt hij zich tot redder van de meisjes van lichte zeden, maar uiteindelijk niet zonder daar zelf ongeschonden uit te komen.

Ambigue
Moodysson legt de dilemma’s er misschien iets te dik bovenop, maar weet wel aan het denken te zetten. Iedereen is ambigue: de goedbedoelende westerling die het eigenlijk nooit goed kan doen zet hij tegenover de Filippijnse moeder die ook in tweestrijd zit, waarbij geen enkele keuze de juiste lijkt. Daarbij zet Moodysson soms de volumeknop van de muziek loeihard aan. Ook zet Moodysson de juiste attributen in om zijn verhaal kracht bij te zetten: zo lurkt Bernal in het Thaise hotel aan een zuurstoffles, koopt de nanny in New York voor haar achtergebleven zoon een basketbal die gemaakt is in de Filippijnen en heeft het echtpaar een gigantische koelkast die helemaal vol zit maar bijna nooit open gaat.
Bernal maakt het helemaal bont als hij op het Thaise strand hetzelfde horloge koopt dat hij al heeft, en in een winkel maar liefst tien zijden sjaals voor zijn vrouw koopt omdat hij niet kan kiezen. Niet lang daarna maakt hij wilde plannen om een weeshuis op te zetten, maar die veranderen net zo makkelijk weer als hij een jonge vrouw ontmoet met wie hij prompt een zeiltocht rond de wereld wil maken.
vers le sud en Houellebecqs ‘Platform’ waren Moodysson voor in het portretteren van zelfzuchtige westerlingen in den vreemde. Het ene moment zijn ze geëngageerd, het andere moment egoïstisch: de laatste zin in mammoth is wat dat betreft veelzeggend. Je kunt makkelijk afgeven op de personages in mammoth, maar juist hun imperfectie maakt ze zo herkenbaar.

Mariska Graveland