La región salvaje

Het erotisch, surrealistisch drama La región salvaje over onze dierlijke drang naar genot blijft op je netvlies gebrand.

Of ze wel eens lucide dromen heeft gehad, vraagt een vrouw aan Alejandra, de hoofdpersoon in deze bizarre film die zich misschien nog wel het best laat omschrijven als erotisch, futuristisch, surrealistisch, horror, drama. La región salvaje is namelijk niet te vatten in één enkel genre. De film is zélf als een lucide droom: het is te bizar om echt te zijn, maar je gelooft het, want alles ziet er realistisch uit, behalve dat ene: een ‘personage’ dat we nauwelijks zien. De spil in het verhaal is glad als een aal en glijdt in de openingsscène zo naar binnen bij Veronica, de eerste met wie we in de film kennismaken. Ze kreunt van genot terwijl we recht tegen haar naakte lijf aan kijken. De daaropvolgende scènes zijn net zo doordrenkt van erotiek. En dat belooft wat voor de rest van de film. Misschien is dat wel onze raison d’être: seks, lijkt regisseur Amat Escalante te beweren. Let vooral ook op de scène in het bos, vlak nadat er iets wordt uitgelegd over onze dierlijke drang naar genot.

Escalantes La región salvaje is zo sterk, omdat er slechts één eigenaardig fenomeen in voorkomt en de rest ‘doodgewoon’ drama is. De setting is het conservatieve Guanajuato in Mexico, waar geweld en homofobie aan de orde van de dag zijn. Het huwelijk van Alejandra loopt op de klippen door een wel heel ingewikkelde driehoeksverhouding. Haar schattige jonge zoontjes, mooi en naturel gespeeld, kunnen daar de dupe van worden, als ze niet uitkijkt. Het buitenaardse lijntje waar we vanaf het begin van de film meteen kennis mee maken, werkt als gloedhete katalysator in het verhaal. In feite gaat het mis met iedereen die met hem in aanraking komt.

Alejandra verandert van liefhebbende moeder in een apathisch monster en schakelt razendsnel weer om naar de liefhebbende moeder. De film is opgedragen aan de vorig jaar overleden Poolse regisseur Andrzej ?u?awski, diens film Possession uit 1981 was een grote inspiratiebron.

La región salvaje heeft de potentie van een instant-klassieker, al is het alleen al omdat het een film is die op je netvlies gebrand blijft en misschien de nacht na je bioscoopbezoek al je nachtmerries binnen sijpelt.