KISS KISS BANG BANG

De meeste films gaan nooit verder dan ‘kiss kiss bang bang’, schreef critica Pauline Kael. Een film met zo’n titel doet dus vermoeden dat deze met genres jongleert. Probeert hij ook. Maar er valt het een en ander op de grond.

Ooit opgevallen hoe een kamer vol met mensen toch leeg kan zijn? Vooral als het om feestjes gaat. Dat is ook wat opbreekt aan Kiss kiss bang bang. Na het feestje loop je naar huis en je vraagt je af wie er nou eigenlijk was en wie wat heeft gezegd. En of er überhaupt wel iets is gezegd.
Shane Black schreef de scenario’s van Lethal weapon deel 1, 2 en 4, The long kiss goodnight en The last boy scout maar met zijn regiedebuut wilde hij duidelijk meer dan wat explosies en gezwaai met automatische wapens. Zoveel meer zelfs dat Kiss kiss bang bang bijna uit z’n voegen barst. Maar waarvan precies?
Harry Lockhart (Robert Downey Jr.) is een kruimeldief uit New York die tijdens een achtervolging door een bizar toeval in Los Angeles belandt waar hij auditie moet doen voor de rol van een detective. Harry vertelt ons dit via een betweterige voice-over terwijl hij in LA op een feestje rondloopt. Betweterig omdat hij ons direct aanspreekt en zo nu en dan de film stopzet of gebeurtenissen opnieuw vertelt omdat hij iets vergat.

Schwung
Lockhart moet maatjes worden met de homoseksuele detective Perry van Shrike (Val Kilmer), ook wel bekend als ‘Gay Perry’ (spreek hardop uit) om zich in te leven in zijn rol. Perry is cool: ‘Any questions, hesitate to call’, zegt hij tegen Lockhart. Kort na het feestje liggen ze in het water met een auto en een lijk. Wie joeg die kogel door haar hoofd, is de vraag, want Perry moest per se de achterklep met een pistool openschieten. Maar ze is niet de enige dode die voorbij drijft en Harry gaat op zoek naar een verklaring voor al die ellende. Enter sexy femme fatale Harmony Faith Lane (Michelle Monaghan) die Harry als aanstormend goochelaar ooit nog doormidden probeerde te zagen. Dan nog wat gerommel met plastische chirurgie, een pijnlijk familiedrama en in het rond vliegende vingers en de film is compleet.
En toch is het een goed feest. Althans, voor wie niks anders verwacht dan veel drank en borrelpraat. Verwacht geen ‘hardboiled’ detective zoals in de boeken van James Ellroy (‘LA Confidential’). Black probeert die sfeer wel op te roepen maar tegelijkertijd te relativeren met een karrenvracht aan verwijzingen en gevatte dialogen. Die combinatie werkt niet helemaal en daardoor maakt de film een rommelige indruk.
Maar daardoor is Blacks project nog niet mislukt want zo pretentieus is Kiss kiss bang bang niet. Echt mank gaat de film alleen met het incestsubplot (yep, dat zit er ook in) want dat sorteert door alle overdaad geen enkel emotioneel effect.
Robert Downey Jr. en Val Kilmer geven Kiss kiss bang bang de schwung die de film nodig heeft. Dat is het belangrijkst. Zij sleuren ons door het verhaal. Maar na 100 minuten moeten we dat verhaal gewoon weer vergeten.

Ronald Rovers