Just Like Our Parents

Moderne familie- en liefdesrelaties krijgen een grondige realitycheck in dit portret van Rosa, een eind-dertiger in São Paulo die besluit werk te gaan maken van haar eigen leven.

Het begint allemaal met een onthulling tijdens een familielunch, schokkend terloops gebracht door haar moeder Clarice: Rosa is niet de dochter van Homero, de man die ze haar vader noemt. Die ontdekking zet een proces in gang waarin Rosa ook aan andere vaste waarden in haar bestaan begint te twijfelen. Om te beginnen haar adoratie voor Homero, die haar moeder als een ‘afwezige vader’ bestempelt. Het bloemenkind-op-­leeftijd houdt zich — met dank aan de vrouwen die hem steeds onder hun hoede nemen — ver van de realiteit waarin het leven niet alleen gevierd, maar ook bekostigd moet worden.
Maar steekt Rosa’s eigen huwelijk zoveel anders in elkaar? Zij is opvoeder, huishoudster en kostwinner tegelijk en offert daarvoor haar eigen schrijfambitie op; allemaal om ervoor te zorgen dat haar man Dado, een antropoloog, voortdurend op veldonderzoek kan in het Amazonegebied. Als ze zich beklaagt over de last van al die verantwoordelijkheden, verraadt zijn blanco gezicht dat hij geen idee heeft waarover ze praat. Is er tussen de generatie van Clarice en die van Rosa nu daadwerkelijk iets verbeterd of is de onafhankelijke vrouw van vandaag vooral een nóg competentere allround gezinsmanager geworden? Via Rosa’s fascinatie voor Ibsens Een poppenhuis trekt de film die impliciete vergelijking zelfs door tot in de negentiende eeuw.
Regisseur en coscenarist Laís Bodanzky stopte meer van zulke referenties in de film, die toch al veel verhaallijnen omvat; een ontmoeting met Rosa’s biologische vader had bijvoorbeeld best gemist kunnen worden. Maar de elliptische montage die de ontwikkelingen in Rosa’s woelige leven aan elkaar verbindt, laat op een prettige manier ruimte voor speculatie over de precieze aard en dynamiek van allerlei relaties. De acteurs zetten op hun beurt de emotionele lading ervan haarscherp neer — zoals bijvoorbeeld gebeurt met de avances tussen Rosa en de vader van een klasgenootje van haar jongste dochter. Tijdens een van hun ontmoetingen krijgt Rosa het fotoboek Fallen Princesses van Dina Goldstein in handen, waarin Disney-prinsessen uit hun sprookjeswereld worden gelicht en in het echte leven neergezet: een kaal geworden Rapunzel aan de chemo, Belle aan de botox en Assepoester aan de drank. Rosa slaat het boek open bij een portret van Sneeuwwitje als afgematte moeder van vier jonge kinderen; haar droomprins hangt met bier en chips voor de tv. Op het scherm racen de paarden voorbij.

Sasja Koetsier