GET REAL

Pril geluk tussen scholier en macho

  • Datum 23-11-2010
  • Auteur
  • Gerelateerde Films GET REAL
  • Regie
    Simon Shore
    Te zien vanaf
    01-01-1998
    Land
    Engeland
  • Deel dit artikel

Steven (Ben Silverstone) met hartsvriendin

Simon Shore maakte een luchtige film over een zwaar onderwerp. In Get real wordt tiener Steven verliefd op de populairste jongen van de school. Hoewel hun coming out heel wat problemen oplevert, is Shores debuutfilm geen larmoyant melodrama, maar een frisse komedie vol goed getypeerd puberleed.

Films over ontluikende homoseksualiteit getuigen niet vaak van een luchtige aanpak. Homo-kalverliefde lijkt synoniem met kommer en kwel. Meestal wordt de tragiek van de jongen die zijn seksuele geaardheid niet durft te onderkennen, zwaar aangezet. Veel plezier valt er voor hem niet aan de liefde te beleven. De Engelse regisseur Simon Shore heeft voor zijn debuutfilm Get real een andere weg ingeslagen.
Samen met scenarist Patrick Wilde (die zijn eigen toneelstuk tot filmscript bewerkte) behandelt hij de eerste homoseksuele ervaringen van de scholier Steven Carter (Ben Silverstone) met een opmerkelijk lichte toets. Ze hebben niet alleen oog voor de lasten, maar ook voor de lusten van zo’n geheime kalverliefde. Door hun frisse benadering relativeren zij ook Stevens homoseksuele ontluiken. Ze benadrukken dat voor zijn klasgenoten de puberteit even goed een lange hindernisbaan is. Zijn beste vriendin en enige vertrouwelinge Linda is bijvoorbeeld hopeloos verliefd op haar rij-instructeur. Get real bevat een aantal geestige scènes als Steven en Linda elkaar giechelend in vertrouwen nemen.

Lingeriemodel
Steven doet zijn seksuele ervaring vooral op in de buurt van het openbaar toilet. Daar ontmoet hij op een dag de aantrekkelijke John Dixon, de populairste jongen van de school. Schoorvoetend benaderen ze elkaar, en John schrikt aanvankelijk flink van zijn homoseksuele neigingen. Hier bevat het script echter een klein schoonheidsfoutje. John maakte namelijk al eerder contact met een anonieme persoon (Steven, zal later blijken) in het naastliggende toilet.
Zo goed en zo kwaad als het kan, ontstaat er een liefdesrelatie tussen de twee jongens. Lyrisch zijn de scènes waarin ze samen een weekend in het sjieke huis van Johns ouders doorbrengen, en de hele dag in het zwembad dobberen. Maar dit prille geluk wordt overschaduwd door Johns angst dat zijn seksuele geaardheid wordt ontdekt. Noch zijn macho-vrienden op het sportveld, noch zijn langbenige vriendin — lingeriemodel in een postordercatalogus — mogen iets te weten komen.
Shore en Wilde laten op die manier goed zien hoe zwaar de sociale druk op de schouders van scholieren rust. Al bij hun eerste ontmoeting vertelt John aan Steven dat hij alleen maar rookt omdat iedereen om hem heen dat doet. En omdat John aan het einde van de film nog steeds zijn geaardheid niet durft toe te geven, komt hij als verliezer uit de bus. Voor Steven is zijn publieke coming-out een grote opluchting. Niet voor niets eindigt Get real met ‘Freedom’ van Aretha Franklin. Dat bewijst overigens wel dat Shore voor zijn aardige debuutfilm een iets originelere soundtrack had kunnen uitkiezen.

Pieter Bots