ELLIS IN GLAMOURLAND

Linda de Mol speelt een geraffineerde versie van zichzelf in Ellis in Glamourland. Regisseur Pieter Kramer (Ja zuster, nee zuster) maakte van het zoete standaardverhaal een vermakelijke komedie.

Ze is nog net geen bijstandsmoeder, maar het scheelt niet veel. Alleenstaande Ellis woont in een achterstandswijk en werkt als schoonmaakster in een sjiek hotel om in haar onderhoud en dat van haar brildragende zoontje Thijs te voorzien. Tot ze op een dag een interviewsessie met Joan Collins binnenstruikelt die in het land is ter promotie van haar bestseller ‘How to marry a millionaire’. De Amerikaanse ster pocht dat ze zelfs een onbeduidend schoonmaakstertje als Ellis kan veranderen in een miljonairsvrouw. Onder het mom ‘niet geschoten altijd mis’ blondeert de brunette Ellis, gespeeld door Linda de Mol, even later heur haar — want ‘gentlemen prefer blonds’ — en loopt ze als Collins-cursiste begrafenissen, benefieten, galaparties en paardenpolowedstrijden af op zoek naar een rijke vrijgezel. Chris Tates, vooral bekend van de televisiesoap Rozengeur & wodka lime, duikt op als de sportieve prins Gijs op het net-niet witte paard die echter al trouwplannen heeft met een dame uit zijn eigen milieu.

Ruitjespak
Tot zover de standaardingrediënten van de feel-good rom-com die zich volgens de regels van het genre ontvouwt. Maar nou de invulling van de standaardsituaties en de bijrollen, want daarin zitten de verrassingen en het plezier die de film op een vermakelijk smakelijk niveau tillen. Joan Nederlof speelt een oversekste versie van Chazia Mourali, Jacqueline Blom, eerder te zien in de dramaserie Oud geld, speelt de maffe Poolse buurvrouw van Ellis, en Kees Hulst geeft als de steenrijke goeiige sukkel Meindert-Jan in ruitjespak een amusant optreden ten beste.
De grappen zijn even melig als parodieus en die mix maakt de lach in je los. Beau van Erven Dorens en Albert Verlinde becommentariëren als zichzelf in Boulevard de aankomst van Joan Collins, een setje BN-ers geeft acte de présence, Horace Cohen peilt met de Quote 500 onder de arm de marktwaarde van de gasten op een benefietgala, en Kitty — de rol van Nederlof als een van de cursisten — gooit haar ziel en zaligheid in de strijd om aan te pappen met een vent in een dure auto, om er even later achter te komen dat ze ‘slechts’ de chauffeur heeft versierd. Dat Linda de Mol geen geboren actrice is, daar wil je dan best even overheen kijken. Het getuigt van kiene zelfspot dat de voormalige Loveletters-presentatrice nu zelf het bruidje speelt en dat ook nog eens tegen het decor van een glamourwereldje waarin ze normaliter thuis is.
De soundtrack krijgt ruim baan met ‘vette’ Froger-nummers en drie versies van ‘Loving you’ (‘is easy cause you’re beautiful’) zodat je na afloop zingend de straat weer opgaat. Ellis in Glamourland is een grote plakkerige suikerspin die smaakt. Het is Ja zuster, nee zuster meets Liever verliefd, met Johan Nijenhuis, Alain de Levita en Linda de Mol als het commerciële brein en Pieter Kramer als de creatieve geest achter de camp. Het geheim zit hem in de combinatie van commercie en kunstzin die eens te meer aangeeft hoe achterhaald dat onderscheid zo langzamerhand is. Alleen de titel had beter Ellispoester kunnen zijn nu het verhaal meer weg heeft van Assepoester dan Alice in Wonderland.

Karin Wolfs