De wilde stad
Voor iedereen die het zien wil
De aanstekelijk documentaire De wilde stad is een mooie ode aan de stad en de natuur die onder elke stoeptegel en op elke wolkenkrabber te vinden is.
Na de Gouden Kalf-winnaar De nieuwe wildernis en Holland: Natuur in de delta struint natuurfilmer Mark Verkerk ditmaal nieuwsgierig door Amsterdam. Onze eigenwijze gids door ‘de wilde stad’ is de mollige kat Abatutu die op zijn gemakje over de daken en door de straten wandelt.
Deze ‘koning van de asfaltjungle’ heeft wel oog voor de dieren waar wij zo vaak onaandachtig langslopen. Vogels natuurlijk, veel vogels: de moordlustige sperwer, de meeuwenmaffia, de slechtvalk die muizen spiest op het ABNAMRO-logo, de duizelingwekkende spreeuwenzwerm. Maar ook de waggelende rivierkreeft, de patat met ketchup etende rat, de vleermuizen in de spouwmuur, de vos bij café petit-restaurant Bij Marjan aan de rafelrand van de stad.
De lichte toon van de deels gescripte documentaire wordt versterkt door de aanstekelijke muziek van onder andere The Kik, Spinvis, Sef, Thomas Azier en My Baby, samengesteld in samenwerking met het platenlabel TopNotch. De muziek tilt de beelden op, stemt soms melancholiek en dan weer opgewekt, een schitterende soundtrack bij de stad die al die tegenstrijdigheden in zich draagt. De voice-over van Martijn Fischer is niet al te dominant maar geeft de beelden een kalm, liefdevol commentaar.
Natuur en stad lijken elkaars tegenpolen, maar baksteen en nieuw leven kunnen vaak best samengaan. De stad verdringt of vervangt niet de natuur, het is natuur, vinden de makers, net als het onvolprezen Natuurmuseum in Rotterdam, dat al jaren op vrolijke wijze stadse natuur verzamelt. De stad wordt in de toekomst het dominante ecosysteem, zo verwachten ecologen.
Dus bouwen vogels nestjes met rozen en oranje feestartikelen die door grachtenzwemmers, Koningsdagvierders en Gay Priders zijn achtergelaten. De Zuidas is de toepasselijke thuisbasis van de roofvogel, die zich machtig waant — zoals de slechtvalk die het gemunt heeft op de onnozelere duiven. Krijsende meeuwen op een vuilstort roepen een intens eenzaam gevoel op. Een muis verschuilt zich in een vuilniswagen en knabbelt aan een elektriciteitsdraadje. Kleine eendjes worden bijna overvaren door een rondvaartboot. Het is behelpen in de stad, zoals overal, maar de veerkracht van de dieren is bewonderenswaardig. Aanpassen is regel nummer één voor wie wil overleven, en dat gebeurt continu om ons heen, als we maar net zo goed kijken als de heerlijk ontspannen kat Abatutu.
