CHUTNEY POPCORN

In haar speelfilmdebuut Chutney popcorn neemt voormalig actrice Nisha Ganatra de interculturele verhoudingen in een Indiaas-Amerikaans-lesbisch milieu onder de loep.

Uitgekeken op het spelen van ongelukkige Latino’s in vervelende films besloot de 27-jarige Indiaas-Amerikaanse Nisha Ganatra zelf een film te maken. En dan een waarin ze geheel op haar plek was: over iemand die erg op haar lijkt en bedoeld is voor mensen zoals zij. Een doelgroepfilm, zeg maar. Maar gelukkig wel één die toch nog net wat verder kijkt. In het lichtvoetige, bescheiden Chutney popcorn speelt Ganatra Reena, een Indiaas-Amerikaanse lesbische fotografe en henna-artiest die tot ongenoegen van haar traditioneel Indiase moeder samenwoont met haar Amerikaanse vriendin. Deze Reena gaat wat fronzend en mokkend door een leven dat er eigenlijk best aangenaam uitziet. Ze rijdt motor, heeft een mooie vrouw, veel grappende vriendinnen, tevreden klanten en publiceert haar foto’s op de covers van interessante tijdschriften en in moderne galeries. Alleen haar moeder stribbelt tegen en dat kan Reena’s humeur nog steeds aardig in de war schoppen. Vooral omdat Reena een zus heeft, Sarita, die wel al moeders wensen vervult: ze is mooi, hetero en getrouwd met een sympathieke Amerikaan op de traditioneel Indiase wijze.
Wanneer vervolgens blijkt dat Sarita geen kinderen kan krijgen, ziet Reena eindelijk een mogelijkheid om eens een keer de insider te zijn in plaats van de outsider. Ze biedt aan om het kind voor Sarita en haar man te krijgen, iets waar haar zus eerst wel en dan weer niet meer mee instemt. Maar dan is Reena al zwanger, is Sarita boos, Sarita’s man blij, Reena’s vriendin flink in de war, Reena’s moeder verbaasd en moet iedereen eruit zien te komen wat zijn of haar rol zal zijn tegenover de eerste telg van een nieuwe generatie.

Hobbels
Chutney popcorn is geen My beautiful laundrette en ook geen Mississippi Massala, bekende eerdere films over interculturele relaties in Indiase gemeenschappen buiten India. Daarvoor swingt de film te weinig. Chutney popcorn is een kleine, wat schoolse film die de aandacht toch vasthoudt dankzij de goede cast (met name Sakina Jaffrey als zus Sarita en Madhur Jaffrey als hun moeder) en ook omdat het verhaal steeds net een andere wending krijgt dan je dacht aan te zien komen. Zo is het verrassend maar ook invoelbaar dat de onvruchtbare Sarita afhaakt van Reena’s plan en dat de zussen na Reena’s zwangerschap van plaats wisselen in de familiale structuur.
Terwijl nu ineens de zwangere Reena het licht ondankbare lijdend voorwerp is in de traditionele ceremonies van haar moeder, grijpt Sarita naar Reena’s motor om houvast te vinden in haar nieuwe, ongewenste vrijheid. Zo zoekt ieder naar de juiste rol in een nieuwe situatie die tegen ieders eerdere idee van zichzelf indruist. Die problematiek van de moderne samenlevingsvorm blijft aan de oppervlakte en krijgt een voorspelbaar ‘feel good’-einde, maar het is geen einde dat alle hobbels gladstrijkt, of tenminste niet meer dan hoe pasgeboren baby’s dat sowieso plegen te doen. Op alle gelukkige familiekiekjes die de film aan het slot vertoont, is er wel een volwassene wiens glimlach net wat ongemakkelijker oogt dan de bedoeling is.

Jann Ruyters