Café de Flore

Een mixtape voor je ex

  • Datum 26-04-2012
  • Auteur
  • Gerelateerde Films Café de Flore
  • Regie
    Jean-Marc Vallée
    Te zien vanaf
    01-01-2011
    Land
    Canada/Frankrijk
  • Deel dit artikel

Had Café de Flore toch zomaar een draak kunnen worden. In plaats daarvan werd het dankzij de muziek een ontroerende pijnstiller voor verloren liefde.

De succesvolle Canadese dj Antoine is dolgelukkig met zijn sexy nieuwe vriendin en de twee dochters uit z’n vorige huwelijk. Hun moeder is minder vrolijk. Carole was Antoines soulmate en regisseur Jean-Marc Vallée laat de kijker dat via flashbacks voelen ook. Mooie herinneringen komen voorbij waarin geen woord teveel wordt gezegd. De oudere Carole laat ze door haar hoofd gaan terwijl ze ziek van verdriet op bed ligt. Wanneer is haar liefde veranderd in bezetenheid?
In het Parijs van 1969 ondertussen speelt Vanessa Paradis de rol van de moeder van een jongetje met downsyndroom. Haar liefde is even fantastisch maar later ook even overrompelend en misschien wel even gekmakend als die van Carole. Zijn het parallelle levens of droomt Carole zichzelf een verleden waarin Antoine veel afhankelijker van haar is en niet voor zichzelf kan zorgen?

Ritmes
Vallée gelooft niet in reïncarnatie, vertelde hij vorig jaar in Venetië. Maar of de flashbacks met Paradis in Parijs verwijzen naar parallelle levens die op een of andere magische manier met elkaar verbonden zijn, dat is aan de kijker. Wie is hij om te zeggen dat het niet zo is?
"Het gaat over een vrouw die op een onzeker moment in haar leven haar lijden wil verklaren. Dat doet ze door een verleden te verzinnen dat een aanleiding kan zijn geweest voor de pijn die ze voelt. Voor mij zit dat verleden in haar hoofd. Maar als mensen een verklaring in reïncarnatie willen zoeken, ga je gang zou ik zeggen."
Dat Café de Flore geen melodramatisch monstrum is geworden, komt door de manier waarop Vallée montage en muziek gebruikte. Muziek lag aan de basis van het project en dat is door de hele film heen duidelijk te merken. Ritmes spelen een belangrijke rol.
"Het begon met het liedje Café de Flore. Toen ik dat ontdekte, ben ik het steeds opnieuw gaan luisteren om uit te vissen waarom ik het zo mooi vond. In 2007 besloot ik om er een film omheen te schrijven. Dat liedje inspireerde me om een romantisch, episch, totaal verrukt verhaal te maken dat liefde en vrede en verzoening oproept in mensen. Ik wilde iets nieuws proberen, iets met muziek wat nog niet gedaan was. Eigenlijk is de film een grote mixtape geworden."

Soulmates
Zo’n mixtape die je vroeger aan iemand gaf waar je verliefd op was. Of die je misschien nu nog wel geeft aan iemand waar je verliefd op bent. Carole en Antoine hebben elkaar leren kennen door muziek maar de ritmes van hun levens begonnen uit elkaar te lopen.
"Café de Flore is een soort sprookje, vandaar die voice-over die over hun avonturen vertelt. Maar de film is ook de ontkrachting van een sprookje, namelijk het verhaal dat je altijd bij elkaar blijft als je je soulmate eenmaal gevonden hebt. Dat is niet zo. Dat weet ik uit ervaring want ik heb ook een vervelende scheiding doorgemaakt. Wij dachten ook dat we soulmates waren, net zoals Carole en Antoine. Toch waren we niet voor de eeuwigheid bestemd en dat was een pijnlijk besef."
Café de Flore is een lied voor Carole en voor al die andere gebroken harten. Een lied om een nieuw ritme te vinden en oude liefdes te vergeven. "Daar draait het allemaal om in deze film, vergeving. Daar moet je naartoe," zegt Vallée, "anders ga je ten onder."

Ronald Rovers