BLIND LOVES

Vier miniatuurtjes over liefde

  • Datum 06-10-2010
  • Auteur
  • Gerelateerde Films BLIND LOVES
  • Regie
    Juraj Lehotsky
    Te zien vanaf
    01-01-2008
    Land
    Slowakije
  • Deel dit artikel

Slowaakse documentairemaker Lehotsky stoeit met onze verwachtingen over fictie en documentaire en laat de ongewone acteurs gewoon zichzelf zijn.

Het charmante blind loves van de Slowaakse maker van documentaires en videoclips Juraj Lehotsky is een film die gemakkelijk een licht gevoel van verwarring kan veroorzaken. Terwijl het toch zo eenvoudig lijkt. Vier miniatuurtjes waarin het fenomeen liefde in zijn meest aandoenlijke alledaagsheid wordt verkend.
Het meest huiselijk is de episode met Peter, een muziekleraar die op zijn ‘keyboard’ een storm op zee nabootst en er een heel avontuur bij verzint, terwijl zijn vrouw gezellig de breipennen laat tikken. Miro is een sympathieke macho met een spannend t-shirt, zonnebril en zigeunerbloed, en tot over zijn oren verliefd op de veel bedeesdere Monika. Daar dreigen echter problemen, want haar ouders keuren de verhouding niet goed.
De gelukkig getrouwde Elena is zwanger en fantaseert — blij maar ook enigszins bezorgd — hoe het straks zal zijn als het kindje geboren is. Zo ver is de veertienjarige Zuzana, de jongste in het gezelschap, nog lang niet. Ze heeft zojuist een internetrelatie met een vriendje aangeknoopt, maar een echte afspraak maken is iets waar veel moed voor nodig is.
Nu heb ik alleen nog niet vermeld dat alle hoofdpersonen blind zijn, en dat is precies wat er voor zorgt dat het bijna onmogelijk is om deze schetsen uit het leven argeloos te bekijken.

Onderwaterdroom
De acteurs, die in de film hun eigen naam hebben gehouden, zijn ook echt blind, dat is vrij snel duidelijk. Inderdaad staat deze film die vorig jaar in Cannes in première ging als documentaire te boek. Lehotsky heeft Elena echt gefilmd vanaf haar zwangerschap tot het moment waarop ze samen met haar zoontje in de bioscoop zit en het jongetje haar kan vertellen wat er allemaal op het doek gebeurt.
De andere personages zijn daar later aan toegevoegd. Ik zeg met opzet personages, omdat Lehotsky het met hulp van scenarioschrijver Marek Lescák (the garden) zo heeft ingericht dat het niet echt op een documentaire lijkt. Hoogstens is het voor een fictiefilm hier en daar wat al te fragmentarisch en beknopt gebleven.
Spelen de acteurs in deze melancholieke tafereeltjes dus hun eigen leven na? Waarschijnlijk wel. Doet het er iets toe? Eigenlijk niet.
Toen Lehotsky aan zijn film begon was hij geïntrigeerd door de wereld van de blinden, maar vond het verbindende thema tenslotte in de liefde. Zo vergaat het de kijker ook. Dat blind-zijn van de personages wordt gaandeweg steeds minder belangrijk. Ja, het versterkt wel het licht surrealistische gevoel dat blind loves oproept en het zorgt soms voor ongewone situaties of grappige momenten, zoals wanneer Peter een televisieprogramma over skispringen ‘bekijkt’ en aan de hand van het geluid probeert te raden hoe ver de deelnemers hebben gesprongen. Maar voor zijn heerlijk naïef in scène gezette onderwaterdroom over een worsteling met een octopus maakt het allemaal niets uit. Zoals ook de zorgelijke verliefdheid van Miro en Monika niets met hun handicap te maken heeft. blind loves ontroert door zijn ongekunstelde intimiteit, dat is wat uiteindelijk telt.

Leo Bankersen