BEAUTIFUL BOXER

In het bij vlagen mierzoete Beautiful boxer zoekt een travestiete Thaise bokser haar ware zelf.

Behalve Hillary Swank in Clint Eastwoods meesterlijke Million dollar baby levert ook de website womanboxing.com het bewijs: de vrouwelijke bokser is in. Webpagina na webpagina van boksersprofielen, aankondigingen voor bokswedstrijden en de onvermijdelijke ‘hot picture of the week’. Het is een hitsige wereld vol bloed, zweet en borsten. In Amerika scoren commerciële televisiezenders als Fox met deze nieuwe sport. Dat is in Europa niet anders, met name in Duitsland waar zelfs de publieke omroep de vrouwelijke vechtjassen heeft ontdekt als een kijkcijfercanon van jewelste. De redenen voor deze ontwikkelingen zijn tweeërlei: ten eerste is de teloorgang van het traditionele mannenboksen in een geldbeluste wereld al een aantal jaren een feit, ten tweede reageren kijkers instinctmatig op de erotisch getinte paradox die inherent is aan het vrouwenboksen: schoonheid en mannelijkheid.

Zwetende jongens
De paradox gaat een stapje verder in Beautiful boxer, een film die het waargebeurde verhaal vertelt van de beroemde Thaise travestiet-kickbokser Nong Toom. Het idee van de vrouwelijke vechtjas is op zich boeiender dan in deze matige film is uitgewerkt. De regisseur verwacht van de kijker het idee van het travestiet-zijn interessant genoeg te vinden om een biografische film te vullen. Daarnaast moeten wij opgewonden raken van het feit dat deze man-vrouw ook nog iets bloedigs en onvrouwelijks doet als boksen. En het probleem is nu juist dat westerse kijkers, opgevoed met vulgaire Jerry Spinger-televisie, nauwelijks opkijken van dit verhaalgegeven. Er zitten enkele mooie scènes in de film, bijvoorbeeld wanneer Nong Toom in het opleidingskamp ’s nachts wakker wordt tussen slapende, zwetende jongens en vervolgens bewust wordt van zijn eigen seksuele lust. Maar daarnaast is Beautiful boxer een tamelijk saaie, bij vlagen mierzoete biografische vertelling waarin Nong Toom op Kelly-van-Big-Brother-achtige wijze teemt over het vinden van zijn (haar) ware zelf.
Vergeleken hiermee is womanboxing.com één en al radicale kunst. Immers, onderliggend aan het vrouwenboksen is het feministische idee dat vrouwen net als mannen een zware sport als het boksen kunnen beoefenen. Het mooie aan Eastwoods Million dollar baby is nu juist dat Swank als vrouwelijke bokser een relatief normaal idee is. Dat is het ook in het echt. In Amerika zijn vrouwelijke boksers geen freaks meer, maar sporters. Dat is ook de reden waarom mannen naar het vrouwenboksen kunnen kijken. Erotiek speelt onvermijdelijk een rol. Maar ten diepste draait het om de sport, niet om het geslacht van de sporter.
Deze progressieve ideologie spat aan scherven in Beautiful boxer. Nong Toom haat in werkelijkheid het boksen. Het is voor hem slechts een manier om aan geld te komen zodat zijn familie kan eten. Wat hij het liefst zou willen doen, is als een echt meisje mooie jurken dragen en zich schattig opmaken. En dat is geen paradox meer, maar misschien wel de echte tragiek van zijn leven. Nong Toom valt feilloos voor seksistische drogbeelden over vrouwelijkheid. Op deze dingen speelt de regisseur niet in. Eerder lijkt hij de conservatieve levenshouding van Nong Toom te onderschrijven en voor te houden als iets nastrevenswaardigs. En dat is het niet.

Gawie Keyser